Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Brakiem miłości nie przejmował się wcale,

ponieważ wchodził na randkowe portale.

Gdy poklikał myszką - ona zjawiała się.

Mógł się w nią wpatrywać całe noce i dnie.

Z czasem go oplotła, miłosną tkając sieć;

aż nadszedł taki czas, że zapragnął ją mieć.

Nie wiedział, ile jej pamięci zajmuje.

Ważne było, że czuł, to co ona czuje.

Wciąż ją śledził i był zawsze na jej tropie,

bowiem już go miała na swoim desktopie.

Zapomniała tylko powiedzieć mu szczerze,

ilu takich fanów ma w swoim folderze;

i kiedy był pewien, że już pokochała,

z serca komputera go... zDELetowała

Na szczęście wystarczy się znów zalogować,

by nowe uczucie mogło zakiełkować.

Opublikowano (edytowane)

Witaj  Samm -  pokaż mi w którym miejscu tego wiersza jest poezja - jeżeli mnie

przekonasz - w moim odczuciu wierszyk dla dzieci...

Spróbuj ponownie - tyle w około obrazów na wiersz.

                                                                                                                           pozd.

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Pamięci zamień na pamięć i będzie git... zamysł fajny historia itp.

Na przyszłość  ...

 A) Nie musisz mieć rymu w każdym wersie   

 B) próbuj łączyć czasownik z rzeczownikiem  

 

za oknem pada

a ja mam w domu gada (jaszczurka) 

 

To do następnego razu kolego :) 

Edytowane przez Marcin_Krzysica (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Masz rację Marcinie - niektóre fraszki J.K. są całkiem długaśne. Moją zawsze mogę ściąć i zostawić ewentualnie 8 ostatnich wersów. Też oddadzą istotę rzeczy.

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A czym Wlademarze jest poezja? 

Na końcu masz dobrą puentę, którą można łatwo przypisać nie tylko Sieci lecz także dzisiejszemu spojrzeniu na świat. Po co naprawiać można kupić nowe albo raczej Zresetować :) tak chyba bardziej pasuje do wiersza :) 

po co szkolić lepiej ... :) 

Cenię podejście Ludzi którzy tu pomagają każdy na swój własny sposób nie każdy musi nam przypaść do gustu. Ale od każdego można się czegoś nauczyć nawet od początkującego poety :) 

pozdrawiaM 

Edytowane przez Marcin_Krzysica (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Witaj Marcinie - a co złego napisałem że mnie pouczasz - mam prawo do swych wypowiedzi - widzę że zrobiłeś się wielkim znawcą tego portalu - myślę ze ciut 

za wcześnie - powiedz czego mam się nauczyć od  tak młodego początkującego

w tej materii - zastanów się...

Na wszystko trzeba zapracować - nie od razu powstały dzieła.

Miły Marcinie mam nadzieje że mnie rozumiesz - i nie pogniewasz się na mnie - 

Nigdy nikogo tu nie pouczałem i dalej nie mam zamiaru tego robić - po prostu 

po swojemu odnoszę się w kom.- ma do tego prawo...

Jestem tu nie od dziś - wiele się nauczyłem  - ciągle wyciągam wnioski jeżeli

zajdzie taka potrzeba - a tu takiej nie zauważam.

                                                                                                                                  pozd.

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Można wrażliwości... Można czegoś o internecie ...można pobuszować po portalach randkowych :) ....warsztatu się nie nauczysz to fakt masz dużo większy od niego odemnie również :) 

 

Nie bój się nie obrażę się, bo jestem pogodnym człowiekiem. Masz prawo do swojego komentarza i ja mogę się do niego odnieść na tym polega dyskusja nic złego przecież sie nie stało.

Napisałeś pokaż mi poezję ja tylko odniosłem się do Twoich słów i zapytałem czym jest poezja?

Staram się pomóc bo najwyraźniej człowiek, który napisał wiersz w warsztacie chciał jakiejś porady. Nikt nic nie napisał w kwestii pomocy więc spróbowałem 

Nie jestem znawca tego portalu i nie mam zamiaru być. 

Pozdrawiam :) 

 

 

Edytowane przez Marcin_Krzysica (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Witam ponownie Marcinie - czy to warsztat czy nie mam prawo komentować

krytycznie - niech autor się broni - a nic takiego nie zaistniało - całe zamieszanie

to  małe nieporozumienie - fakt nie zwróciłam uwagi że to warsztat .

Ale to nie usprawiedliwia zaistniałej sytuacji - która nie powinna zaistnieć.

Zresztą autor ma język - niech się odniesie...

                                                                                                                        pozd.

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie jest do bani tylko niedopracowana :)

Nie będę przewracała do góry nogami ale odrobinę ją zmienię, sam zdecydujesz czy do przyjęcia.

 

Brakiem miłości nie przejmował się wcale,
ponieważ wchodził na randkowe portale.
Gdy poklikał myszką  ona się zjawiała,
mógł się w nią wpatrywać  noce i dnie całe.

 

Z czasem go oplotła, miłosną tkając sieć,
aż nadszedł taki czas, że zapragnął ją mieć.

Nie wiedział ile pamięci jej zajmuje,
ważne było tylko, że czuł co ona czuje.

 

Wciąż ją śledził i był zawsze na  tropie,
bowiem miała go  już  na swoim desktopie.
Zapomniała tylko powiedzieć mu szczerze
ilu takich fanów ma w swoim folderze.

 

I kiedy był pewien, że już pokochała,
z serca komputera go... zDELetowała.
Na szczęście wystarczy się znów zalogować,
by nowe uczucie mogło zakiełkować.

 

Możesz śmiało zamieścić we fraszkach, bardzo współczesny temat.

Edytowane przez czytacz (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • żar leje się z nieba ostre promienie niczym języki wściekłych psów liżą Annę po karku w rozchełstanej koszuli jakby zachęcała glaszcz ino po mału zniszczonymi dłońmi zagarnia naręcz wrotyczu żółte kulki drażnią napęczniałe piersi odużona zapachem dziurawca i mięty przystaje powoli przeżuwa listeczki bylicy rozgniatając językiem delikatną strukturę gorąc może w cieniu starej ulęgałki znajdzie ukojenie tenten racic obwieszcza przybycie gości dwie sarny spłoszone puściły się polem depczą kolby kukurydzy to nic to życie
    • @viola arvensis Dziękuję !
    • Nie gonię już za czyimś ideałem, a ciągle — jakby w biegu. Nie chcę grać w grę, w której nie znam reguł.   A znów gram w jakimś chorym scenariuszu. Po co wracasz? Przynosisz wspomnienia i krzyki.   A ja pragnę ciszy, zwłaszcza kiedy ten świat mnie woła — raz ciszej, raz głośniej, ale zawsze głosem echa tej postaci z wczoraj.   Jaka była cena? Samotność? Dziś już nie boję się zamieci. Spójrz — gdy umiera nadzieja, rodzą się poeci.
    • @violettaTaka jest jednak rzeczywistość i w tym przypadku wcale nie chodzi o zakochanie. 
    • Na kamieniu, niby od niechcenia, usiadł liść. W oczach, sprytnie chowa przerażenia błysk. Mijają godziny, liść się nie rusza, tylko dyskretnie nastawia ucha. - Słuchaj pomarańczowy stworku, bardzo mi miło na mojej twarzy ciebie gościć, lecz pora tobie w dalszą drogę z wiatrem skoczyć... - - Dziękuję szlachetny kamieniu, lecz skoro wiatr mnie tutaj przywiał, widać jesteś mi przeznaczony, choć przyznam, dalekiś z urodą od wymarzonej żony. - - Chyba pan nie rozumie, zejdź pan w końcu z mojego nosa, bo cierpliwość zgubię. To nie jest twoje miejsce, tylko chwilowe na odpoczynek przejście. - Liść klonu przecząco głową pokiwał i jeszcze mocniej do kamienia przywarł. - Nigdzie się stąd nie ruszę, bo na pewno pod jakimś butem się pokruszę. Kamień już nic nie powiedział, tylko zagwizdał. Przyszedł kolega, ukłuł gościa koło tyłka, przyfrunęła przyjaciółka, połaskotała koło brzuszka. Tego liść się nie spodziewał. - Aj aj aj! - krzyknął na jeżyka. - Hi hi hi - Zachichotał na pszczółki skrzydełka. Łezki ze śmiechu otarł i odpadł. - Żegnam. - Uśmiechnął się kamień. - Zdrajca. -Rozległo się echo z oddali, między ludzkimi nogami. Liść z żalem fikołki zataczał, do czasu kiedy mały chłopiec w ręce go złapał. - Jaki piękny, pomarańczowy, będzie idealny do mojej korony. - Zachwycił się chłopiec wkładając kruszynę do ciepłej kieszeni. Liść jeszcze nie wiedział, że jego los właśnie się odmienił. Nazajutrz, przyjemnie zaskoczony, z dumą jaśniał na czubku szkolnej korony. Czy to przypadek czy przeznaczenie, tego nikt do końca nie wie. Idź swoją drogą i ufaj, a znajdziesz ludzi i miejsce, którym miłym będzie twoje serce.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...