Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

w zachwycie

Jacek_Suchowicz
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

riposta

 

Z włosem cokolwiek potarganym
jak zwykle biegnę, do urzędu.
Przede mną idzie pani w futrze,
myślę: Czy warta moich względów?

W kozakach drobi małym kroczkiem,
futro faluje miłym taktem,
loki płynące na ramionach,
oj, nagą widzieć, choć przypadkiem…..

Już w moich myślach piękne bóstwo
jest na jeziorze gdzieś na żaglach,
śliczna jak Wenus – naga leży.
Chyba entuzjazm mi się stawia.

Ale przyjaciel mnie dogonił:
„Nie patrz tak smutno – trochę wiary”
a mówiąc, niby mimochodem,
wcisnął mi na nos okulary.

Przede mną bóstwo całkiem nagie,
plecy i pupa, co się kręci,
przygrube uda – drażnią trochę,
ten widok z przodu – on mnie nęci.

I nagle sama się odwraca.
Patrzę na nią, choć nie wypada:
drżące piersi na tłustym brzuchu,
czuję – entuzjazm mi opada

Pozostał żal do przyjaciela,
chciał mi dostarczyć miłych wrażeń.
Jednak czasami dobrze jest
zostawić zachwyt w sferze marzeń.

 

                                                  2006

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
1
Annie

Annie

Opublikowano
Opublikowano

Trochę do śmiechu, ale przyjemnie się czyta

chociaż to o nas kobitkach ;-)

niezbyt entuzjastycznie

jednak mam wrażenie, że trochę nostalgicznie.

Niechaj lepiej Pan Hilary

szuka dalej okulary :-)

Pozdr 

Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
Opublikowano

Witaj Jacku widzę że wiersz z głębokiej szuflady - jak ten czas leci jak zmienia

się nasze pisanie - uśmiecham się do wiersza - 

                                                                                                                            pozd.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      bez

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Annna2 Aniu. dziękuję serdecznie.   i za słowa wielkiego pisarza i poety również.   a ja mam w głowie jego :   "Umierać, to nic. straszne jest nie żyć."      
    • andrew
      ONA

      Przez andrew · Opublikowano

      @Annna2

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Annna2
      bez

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Migrena  Pięknie, poetycko i wzruszająco. A dalej za V. Hugo:   Bo miłość jest jak drzewo: sama z siebie rośnie, głęboko zapuszcza korzenie w całą istotę człowieka i nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni.
    • Annna2
      Klatka

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski  lubię Twoją poezję Robert. Doskonale wiesz czym jest wolność- wiara jest wolnością, Ty wierzysz- jesteś wolnym człowiekiem. Że masz pytania? To normalne- z Człowieka wypływa.  Dziury na Krzyżu- sumienie. I miłość jest wolnością nigdy nie zniewoleniem. Wolność. Bo można być niewolnikiem i można być wolnym.  I nikt tej wolności nie może odebrać- można tylko samemu jej się pozbawić, bo wolność można sprzedać, za przywileje, stanowiska, etc... Tyle lat byliśmy w niewoli- na mapach Europy nie byliśmy, ale zawsze wolni  
    • Migrena
      bez

      Przez Migrena · Opublikowano

      miłość nie zna granic - rozsadza horyzont świata, pęka w dłoniach jak promień, którego nie sposób zatrzymać, jakby samo niebo rozbierało się z cienia, żeby znów zobaczyć siebie. jakby światło chciało dotknąć swojego początku. nie da się jej stłumić, bo rodzi się z ciszy, która pamięta krzyk stworzenia, z drżenia - gdy światło dopiero uczyło się wypowiadać ciemność. chcę kochać - i kocham, jak ogień, który nie prosi o tlen, jak ocean, co nie szuka brzegu, jak sen, który śni sam siebie, jak puls wszechświata, który bije w sercu atomu, jak światło, które spala się na ustach poranka. bezszelestnie, bezgranicznie, bezwarunkowo, bez zazdrości, bez cierpienia, bez końca, bez oczekiwania, bez przywiązania, bez analizowania. liczy się tylko bez, liczy się tylko to, co zostaje, gdy odejmiesz już wszystko - ciało, strach, pamięć, imię - zostaje światło, które mówi Twoim głosem, rozszczepia się na czułość, i ciszę, która ma Twój kształt, jak odbicie duszy w tafli nocy. czy jesteś, czy tylko światło uczy się milczeć po Tobie?      

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...