Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dzień dobry,

forum odziały nowe szaty, teraz czas na odrobinę wytężenia umysłów.


"Ratunku! Ratunku!

Na Pomoc ginącej miłości"

 

Ułóż i opublikuj w dziale Fraszki 1.05.2017          fraszkę odwołującą się do powyższego cytatu. Pula nagród w konkursie to 230 zł (brutto), a także wyróżnienie utworu przez 2 tygodnie na stronie głównej poezja.org. Do zakończenia konkursu z dniem 20 maja 2017 roku, utwór może być dowolnie zmieniany / edytowany. Każdy uczestnik konkursu ma prawo złożyć JEDEN utwór, nie ma możliwości zgłaszania prac zbiorowych. W przypadku, gdy uczestnik założy wiele kont i z nich zgłosi wiele prac, każda z nich zostanie zdyskwalifikowana.

 

Każdy z opublikowanych utworów może być komentowany przez innych użytkowników. Dla najbardziej merytorycznie / aktywnie komentującego użytkownika komisja przyzna nagrodę dodatkową w wysokości 40 zł (brutto).

 

Jednocześnie zastrzegamy sobie prawo do wykorzystania utworów w okolicznościowym tomiku wydanym na podstawie utworów z konkursu, jednak żaden z nich nie zostanie wykorzystany przez Organizatora w celach zarobkowych.

 

Dyskutować nad samym konkursem można w następującym wątku:

 

Regulamin konkursu:

I. Organizator.

1. Organizatorem konkursu jest firma Lion Project z siedzibą we Wrocławiu, pl. Solny 14 lok. 3 sprawująca opiekę nad portalem poezja.org, ewentualne reklamacje można kierować na adres e-mail: [email protected] do dwóch tygodni po zakończeniu konkursu.

2. Konkurs ma charakter otwarty. Mogą w nim wziąć udział osoby mieszkający zarówno w Polsce jak i poza jej granicami, jedynym warunkiem jest konto w serwisie poezja.org i opublikowanie utworu we wskazanym dziale.

3. Administratorem danych osobowych uczestników Konkursu jest Organizator. Dane osobowe przekazane Organizatorowi przez uczestników Konkursu będą przetwarzane w celu realizacji Konkursu. Dane osobowe mogą być także przetwarzane, gdy jest to niezbędne dla wypełnienia prawnie usprawiedliwionych celów administratora. Podanie danych osobowych jest dobrowolne, jednak ich nie podanie uniemożliwi laureatom otrzymanie nagród.

 

II. Konkurs

1. Konkurs „Na Pomoc ginącej miłości” rozpoczyna się 01.05.2017 i trwa do 20.05.2017 lub do jednostronnego odwołania przez Organizatora.

2. Konkurs polega na wykonaniu przez uczestnika następujących działań:

I. Opublikowania utworu - fraszki - w dziale Fraszki 1.05.2017;

II. W przypadku wyróżnienia pracy uczestnika, kontakt z przedstawicielem firmy Lion Project za pomocą wiadomości prywatnej na forum poezja.org;

3. Komisja powołana przez Organizatora wyłania zwycięzców w terminie 10 dni roboczych od zakończenia konkursu kierując się subiektywną oceną pracy.

4. Każdy uczestnik konkursu ma prawo złożyć JEDEN utwór, nie ma możliwości zgłaszania prac zbiorowych. W przypadku, gdy uczestnik założy wiele kont i z nich zgłosi wiele prac, każda z nich zostanie zdyskwalifikowana.

5. Skład komisji konkursowej jest utajniony przez organizatora, jednak został powołany spośród członków forum poezja.org.

6. Zwycięzca traci prawo do nagrody, a Organizator zobowiązany jest do przyznania nagrody uczestnikowi, którego praca jest kolejną najlepszą wg. Komisji w przypadku:

a) niepodania przez zwycięzcę pełnych danych wymaganych do doręczenia nagrody w terminie 3 dni roboczych od wiadomości o wygranej;

b) podania fałszywych danych;

7. Organizator zastrzega sobie prawo do zdyskwalifikowania pracy, gdy ta nie będzie spełniać jego wewnętrznych norm (będąc wulgarna, złośliwa, obraźliwa, uznana zostanie za „trolling” bądź plagiat) lub zachodzi uzasadnione podejrzenie co do wielokrotnego zgłoszenia utworu przez autora.

 

III. Nagrody

1. Zestawienie nagród dla Zwycięzców wyłonionych poprzez komisję:

a) Główną nagrodą w konkursie jest 150 zł brutto przekazane przez Organizatora na konto bankowe wskazane przez uczestnika konkursu.

b) Nagrodą za drugie miejsce w konkursie jest 80 zł brutto przekazane przez Organizatora na konto bankowe wskazane przez uczestnika konkursu.

2. Komisja przyzna również nagrodę dla najbardziej merytorycznie komentującego użytkownika w wysokości 40 zł brutto.

3. Nagroda nie podlega wymianie na inną nagrodę.

4. Zwycięzca nie może przenieść prawa do nagrody na inne osoby. Zakaz nie dotyczy przeniesienia prawa do nagrody na przedstawiciela ustawowego albo opiekuna prawnego
 

IV Prawa autorskie

1. Uczestnik publikując Dzieło w dziale Fraszki 1.05.2017 oświadcza, że:

- utwór jest oryginalny, nie narusza praw autorskich osób trzecich, jest wolny od jakichkolwiek zapożyczeń oraz nie mają miejsca żadne inne okoliczności, które mogłyby narazić Organizatora na odpowiedzialność wobec osób trzecich z tytułu korzystania lub rozpowszechniania wiersza,
2. Zwycięzca konkursu po kontakcie z Organizatorem przenosi autorskie prawa majątkowe do Dzieła, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych. Wraz z przeniesieniem praw autorskich na Organizatora przechodzi prawo do rozporządzania, korzystania i dalszego zezwalania na korzystanie z opracowań, o których mowa w art. 2 Prawa Autorskiego

 

  • Mateusz zablokował(a) ten utwór
  • 3 tygodnie później...
Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Kamil Olszówka Chwała i cześć należy im się na wieki. Pozdrawiam.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Arsis «fantastyczna wizja stworzona przez nadwrażliwą wyobraźnię» źródło SJP Zawieszenie pomiędzy nieważkością a nicością. Narracja i akcja jak w niemym filmie, przyciąga pomimo braku dźwięku i głosów.  Pozdrawiam
    • Ponura polska jesień, Przywołuje na myśl historii karty smutne, Nierzadko także wspomnienia bolesne, Czasem w gorzki szloch przyobleczone,   Jesiennych ulewnych deszczy strugi, Obmywają wielkich bohaterów kamienne nagrobki, Spływając swymi maleńkimi kropelkami, Wzdłuż liter na inskrypcjach wyżłobionych,   Drzewa tak zadumane i smutne, Z soczystych liści ogołocone, Na jesiennego szarego nieba tle, Ponurym są często obrazem…   Jesienny wiatr nuci dawne pieśni, O wielkich powstaniach utopionych we krwi, O szlachetnych zrywach niepodległościowych, Które zaborcy bez litości tłumili,   Tam gdzie echo dawnych bitew wciąż brzmi, Mgła spowija pola i mogiły, A opadające liście niczym matek łzy, Za poległych swe modlitwy szepcą w ciszy,   Gdy przed pomnikiem partyzantów płonie znicz, A wokół tyle opadłych żółtych liści, Do refleksji nad losem Ojczyzny, W jesiennej szarudze ma dusza się budzi,   Gdy zimny wiatr gwałtownie powieje, A zamigocą trwożnie zniczy płomienie, O tragicznych kartach kampanii wrześniowej, Często myślę ze smutkiem,   Szczególnie o tamtych pierwszych jej dniach, Gdy w cieniu ostrzałów i bombardowań Tylu ludziom zawalił się świat, Pielęgnowane latami marzenia grzebiąc w gruzach…   Gdy z wolna zarysowywał się świt I zawyły nagle alarmowe syreny, A tysiące niewinnych bezbronnych dzieci, Wyrywały ze snu odgłosy eksplozji,   Porzucając niedokończone swe sny, Nim zamglone rozwarły się powieki, Zmuszone do panicznej ucieczki, Wpadały w koszmar dni codziennych…   Uciekając przed okrutną wojną, Z panicznego strachu przerażone drżąc, Dziecięcą twarzyczką załzawioną, Błagały cicho o bezpieczny kąt…   Pomiędzy gruzami zburzonych kamienic Strużki zaschniętej krwi, Majaczące w oddali na polach rozległych Dogasające płonące czołgi,   Były odtąd ich codziennymi obrazami, Strasznymi i tak bardzo różnymi, Od tych przechowanych pod powiekami Z radosnego dzieciństwa chwil beztroskich…   Samemu tak stojąc zatopiony w smutku, Na spowitym jesienną mgłą cmentarzu, Od pożółkłego zdjęcia w starym modlitewniku, Nie odrywając swych oczu,   Za wszystkich ofiarnie broniących Polski, Na polach tamtych bitew pamiętnych, Ofiarowujących Ojczyźnie niezliczone swe trudy, Na tylu szlakach partyzanckich,   Za każdego młodego żołnierza, Który choć śmierci się lękał, A mężnie wytrwał w okopach, Nim niemiecka kula przecięła nić życia,   Za wszystkie bohaterskie sanitariuszki, Omdlewających ze zmęczenia lekarzy, Zasypane pod gruzami maleńkie dzieci, Matki wypłakujące swe oczy,   Wyszeptuję ciche swe modlitwy, O spokój ich wszystkich duszy, By zimny wiatr jesienny, Zaniósł je bezzwłocznie przed Tron Boży,   By każdego z ofiarnie poległych, W obronie swej ukochanej Ojczyzny, Bóg miłosierny w Niebiosach nagrodził, Obdarowując każdego z nich życiem wiecznym…   A ja wciąż zadumany, Powracając z wolna do codzienności, Oddalę się cicho przez nikogo niezauważony, Szepcząc ciągle słowa mych modlitw…  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @andrew Czy rzeczywiście świat współczesny tak nas odczłowieczył? Czy liczy się tylko pogoń za wciąż rosnącą presja społeczną w każdej dziedzinie? A gdzie przestrzeń, by być sobą?
    • @Tectosmith całkiem. jakbym czytał któreś z opowiadań Konrada Fiałkowskiego z tomu "Kosmodrom".
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...