bez tytułu

[Maciej_Jackiewicz]

***

na pokrytym rdzą niebie
przesuwam papierowe statki

w oparach prawdy
uwędzone słowa
które nie przeszły przez gardło
podcięte
dla zabawy

w przeszłość przyszłości
szkło odbite przez echo
statki odpłynęły
tylko syreny
płacz przypomina

czas się skończył
stawiam okaleczone żagle
zardzewiałe niebo
rozpadło się na miliony
cząstek elementarnych

jestem neutronem
ostatnim
w nicości

***

[Waldemar_Talar_Talar]

@Maciej_Jackiewicz

Witaj Macieju - zgrabna bajka peel się w niej zagubił w jej
przestrzeni i to mi się w tym wierszu podoba mimo nutki żalu.
Bywaj

[Maciej_Jackiewicz]

@Waldemar_Talar_Talar
bywaj Waldemarze
prawdziwy przyjacielu po piórze

[Deonix_]

Witam, bardzo nastrojowo, refleksyjnie, (meta)fizycznie.
Kształtny i rytmiczny utwór.
Podoba mi się ;)
Pozdrawiam :)

[Jacek_Suchowicz]

gdyby nie te "wędzone słowa" - jakoś mi ta przenośnia tu nie leży
Pozdrawiam
ps: neutrino jest mniejsze od neutronu

[Deonix_]

@Jacek_Suchowicz
A może tu nie o rozmiar chodzi?
Może podmiot liryczny jest większy,
tylko obojętny (w sensie ładunku) ? ;)

[Annie]

@Maciej_Jackiewicz
Ładny poetycki obraz namalowany słowem
Pzdr

[Maciej_Jackiewicz]

@Annie_M
BARDZO DZIĘKUJĘ ZA WIZYTĘ I MIŁY KOMENTARZ