Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dlaczego nie pamiętam hortensji?
Maki, róże, czy inne odmieńce
na zawołanie zjawiają się w głowie,
jedynie hortensje w pretensjach.

Wiem, że białe, niebieskie czy fiolet;
tyle barw może przybrać hortensja.
Kształty też, ile fantazja pozwoli,
tylko nazwa dotknięta demencją.

Nie kupię, nie wwazonię, nie powącham,
nie pachną dranie, pies je trącał.



Wklejam ten dawny wierszyk ku zabawie przy okazji rozmów o starości:-)
Opublikowano

Pamiętam ten wiersz.
Publikowałaś go dobrych kilka lat temu.
Podobał mi się wtedy, podoba mi się i teraz. Jest zabawny i fajny. bez szczególnej głębi, ale przecież tez nie o to chodzi.
Starzenie też jest bez głębi, a my niestety musimy je polubić.
Ja przynajmniej podejmuje takowe próby..
Pozdrawiam
L.L

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Cieszę się, że pamiętasz. Ja Ciebie także.
Kilka lat minęło, to prawda.
To, co napisałaś o odrobinie zabawności i akceptacji tego kawałka życia, to jest właśnie głębia, czyż nie...? Uściski. Elżbieta.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @słownygolem najciężej to jest lekko żyć - pozdrawiam serdecznie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Życie to droga, wśród świateł i cieni. Niekiedy w zachwycie, a czasem w udręce. Chwilą się mieni jak liście na wietrze, a serce mu bije – cichutko naprędce. W uśmiechu i we łzach, w rytmie tej przemiany. Nic nie zostaje, lecz wszystko przepływa. A w tej wędrówce, choć nieustanej, ukryta jest prawda – Tak, warto żyć - chyba.   Rzeszów 21 06 2025
    • nie zawsze jest fajnie czasem smutek zapuka albo wieje i pada tak to już jest   bo życie to taka gra raz   się wygrywa raz nie trzeba to zrozumieć nie myśleć tylko żle   cieszyć się z tego co obok pomarzyć o tym i tamtym pomodlić się po swojemu  a będzie nam lżej   iść drogą która na pisana na której końcu niewiadoma o której więcej wie nas los czy będzie fajnie czy nie      
    • Liryczna wersja Zbrodni i kary, trafiająca w samo sedno. Najbardziej trafna poniższa strofa:  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Potępienie społeczne często dotyczy tego, co widoczne i jakby podsunięte z premedytacją przed oczy, a nie szuka prawdziwej winy i osób za nią odpowiedzialnych. 
    • Dzień dobry,                         Inspiracja: zwierzenia ginekologów o tym co znajduią podczas badań.                Ginekolożka w Uboczu              nie wierzyła własnym oczom,              bilę snookerową,              tę sześciopunktową,              ujrzała w pacjentki kroczu.                                                              Ubocz – wieś w gm. Grabów                                      Pozdrawiam, Janusz.                                             
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...