Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Power

Piotr_Czechowski

Przez Piotr_Czechowski
w Poezja śpiewana

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Piotr_Czechowski

Piotr_Czechowski

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

[url]https://www.youtube.com/watch?v=r1575uEcH9E[/url]

Power

Ref. Powiem tak
- to jest świat, w którym ja nie chcę grać.
Jesteś w nim, tworzysz film -- diabła wart.
O nie, nie! To jest złe!
Zgiń, przepadnij, zostaw mnie!

Byłaś mi tylko marzeniem,
biegnącym wiatrem, strapieniem...
Teraz tu mam rzeczywistość
i wiem, że nie jest to miłość.
Byłaś i jesteś jak obraz ,
którego kupić nie zdołam,
nie mam na tyle waluty
i mam jak widzisz dziurawe buty.
Ref...
A miałem na plecach powera,
chociaż nie byłem w tych sferach,
nie będzie więcej podróży
do światów twojej natury.
Nie dasz mi tego co chciałem,
chociaż naprawdę kochałem,
bywałaś często w przestrzeniach
których nie przebrnę pomimo chcenia.
Ref.
Nie miłość tobą rządziła,
po prostu byłaś i kpiłaś
zgubiłaś dobre maniery
i byłaś wrogiem -- niestety.
Nie kasa rządzi człowiekiem,
to wyssać winno się z mlekiem
byłem jak zwykle naiwny
lecz wiem dziś jedno -- nie czuję winy.

Ref. I powiem tak
- to jest świat, w którym ja nie chcę grać.
Jesteś w nim, tworzysz film -- diabła wart.
O nie, nie! To jest złe!
Zgiń, przepadnij, zostaw mnie!

29.10.2013 Maria Sikorska

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • huzarc
      Rozbłysk

      Przez huzarc · Opublikowano

      Kiedy zginę ostatnim rozbłyskiem pewności, w spirali echa dudniącego cieniem dźwięku, ziemia kresu wzejdzie, płaska i policzalna , rozmyta otchłanią — jak wielka tajemnica.   Ambiwalencja: gdy postrzeganie staje się wolą stworzenia — kwant z kwantu, dla kwantu, w fazie wzmożenia — któremu tylko myśl potrafi nadać szlif kształtu, ciężar słowa i liczbę istnienia.   Nie dookreślony przez spięte wymiary liczb, mam tylko iskrę zwątpienia na końcu palca, uniesionego w dal bezkresu — tak bliskiego, jak widok śmierci w każdym poruszeniu życia.    
    • Stukacz
      Koszmar

      Przez Stukacz · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Cześć. Tak, chyba masz rację. Cóż, uczymy się na błędach.
    • Wiesław J.K.
      Razem

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Na swoją obronę muszę dodać, że kilka lat później miałem okazję być nad Atlantykiem i wówczas cały zanurzyłem się w tych wodach, a przecież Morze Bałtyckie  ma połączenie z Oceanem Atlantyckim, a więc to prawie tak jakbym kąpał się w morzu Bałtyckim.   P.S. Ludzi można podzielić na dwie grupy: podróżnicy i domownicy. Jak się zapewne domyślacie to należę do tej drugiej, ale, ale to nie znaczy, że od czasu do czasu, gdy nadarzy się okazja i zachęcenie to ruszę cztery litery z ciepłych pieleszy domowych, czyli jestem taki okazyjny podróżnik.
    • Wiesław J.K.
      Razem

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @violetta Fajna morska miniaturka! W 2017 byłem pierwszy raz nad polskim Bałtykiem, ale zamoczyłem tylko dłonie. Mój brat namawiał mnie do ściągnięcia butów i skarpetek, aby pochodzić po wodzie.  Teraz trochę żałuję, że tego nie zrobiłem. Taka okazja może się już nie powtórzyć. Bądź człowieku mądry i zrozum sam siebie.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

                                                  Pozdrawiam.
    • Niewygoda
      ... a te waleta.

      Przez Niewygoda · Opublikowano

      Et, ta lawa kotleta: na tel. to kawa latte.            

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...