Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

kochany może
sobie pozwolić,
a nawet wolno mu
i trzeba pozwolić
na więcej, a on
nie chce, nie usiłuje -

głupi czy/bo taki
przewrotny pragmatyk,
jakby wiedział,
że wszystko zyskać
(dostać, doznać, mieć),
to tyle samo, co
wszystko stracić
i cześć pieśni

a w końcu można,
a nawet trzeba coś
więcej powiedzieć,
chociaż czym więcej
się o czymś mówi,
tym bardziej traci to
na wadze, na ważności

2016-06-20

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


jakże wymowne są te Twoje stwierdzenia/podsumowania, jakżeż musisz znać życie, także (jeśli nie przede wszystkim) od po(d)szewki (strony) :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


jeśli o mnie chodzi (czyli o moją drogę), to jestem lepszym teoretykiem niż praktykiem :) ale może nieważne co jest co, tylko ważne jakie coś sprawia wrażenie :)
Opublikowano

@WiJa
miłość podobno jest ślepa... czy wypowiadanie myśli o niej przychodzi wraz z dopuszczeniem do głosu rozsądku? ciekawe...

znikasz we mgle zostawiasz samą
gdzieś w krańcach świata błąka się dusza
oceniasz frazą dobrze poznaną
choć do mówienia nikt cię nie zmuszał :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


w całej rozciągłości i w całej esencji jest tak jak mówisz/zastanawiasz się. no i na pewno, co do miłości jest pewność i nie ma pewności, raz dobry rozsądek, a raz pochopność, a nawet bezmyślność :)
Opublikowano

@jan_komułzykant
oficjalnie tak (co do ogółu, że nie ma czego żałować), ale co do jednego, czy drugiego (co siedzi we mnie i nie może wyjść z człowieka), to nie wiem, czy się zgadzam z tym, co śpiewa ta pani :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...