"ogród życia"

[Agata Freindorf]

Zaskrzypiały drewniane drzwiczki
i wszedł ów ogrodnik
miłośnik i znawca przyrody.

Przychodzi tutaj codziennie
by zerwać kolejny kwiat
do kryształowego wazonu.

Kwiaty piękne,radosne,zadbane,
powiędłe,szarawe ze smutku
trafiają w Jego ręce.

Powoli ogród pustoszeje,
mgła coraz niżej opada,
ptaki zapominają jak się śpiewa.

Zaskrzypiały drewniane drzwiczki
i wszedł ów ogrodnik
by zerwać ostatni kwiat-kwiat wieczności.

*********************************

Każdy z nas ma swój ogród
lecz nikt nie wie
ile rośnie w nim jeszcze kwiatów.

[Krzysia Skrzypczynska]

no,no, pewnie ! Pozdrawiam

[Kai_Fist]

Ja mam swój ogród
jedno tylko wiem
liczba czereśni
równa się jeden



Fajny wiersz napisałaś,
Podoba mi się

Pozdrawiam,
Kai Fist

[Alessia]

Wierszyk prosty, ale w swej prostocie jakże delikatny i przyjemny.
urzekł mnie wers
"Ptaki zapominają jak sie śpiewa", a ludzie zapominają, ze trzeba żyć.
Fakt, kazdy z nas ma ten swój ogród i kwiaty.Liczba kwiatów jest rzeczywiście X, ale my korzystając z części matematycznej swojej natury, za X podstawiamy np 2,zrywamy dwa kwiatki i juz wiemy ze to kres. A ja bym wolała, żeby ogród rządził sie własnymi prawami!!
Pozdrawiam Alessia

[Dotyk]

W moim ogrodzie..kwiaty rosną sobie od niechcenia...i nigdy nie mogę się ich doliczyć...zresztą..po co...rosną wciąż nowe....

Powoli ogród pustoszeje,
mgła coraz niżej opada,
ptaki zapominają jak się śpiewa.

pozdrawiam

[atlantyda]

a co jeśli kwiatów nikt nie zbiera?

[Agata Freindorf]

Kwiaty zawsze sa zbierane bo owym ogrodnikiem jest sam Bóg.Dziękuje za wszystkie miłe komentarze:)