Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @beta_b Jest, dla mnie, zgodnie ze wschodnim, albo innym aforyzmem, to umiarkowane angażowanie się w sprawy na które nie mamy żadnego wpływu. W tym duchu zaraz pójdę pozbierać szkło, po rozbitych butelkach na ścieżce rowerowej obok. Pozdrówki. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Ładnie Jacku odpisałeś, ale nie znam tych rejonów, gdzid spokój staje się cierpieniem. Dla mnie spokoj to uosobienie szczęścia :D bo zawsze się coś dzieje. ;)  @Marek.zak1 "święty spokój" jest znany, obiegowy, ale dwuznaczny  (ktoś oddaje pole, nie walczy itp.) A mi chodzi o odbiór wprost, że jest święty...  Ściskam Panów i Alę, bb
    • Kiedyś czytałem, że z czasem wszystko staje mniej ważne,  za wyjątkiem właśnie spokoju, którego ranga rośnie.. Codzienna niebiańskość, czy niebiańskość spokojnej codzienności, jak w  wierszu. Pozdrawiam serdecznie, a wiersz dobry, nawet bardzo. M 
    • miłość naprawdę odchodzi kiedy zgadzamy się na to kiedy brak ciepła na co dzień zmrozimy słowami w lato    może nie była to miłość lecz chuć nam splątała zmysły lecz przeszło i się skonczylo  a w sercu żar jeszcze nie wystygł :)))  
    • po dniu gorącym i pełnym wrzasku chwila spokoju jest ukojeniem lecz gdy ten spokój dzień nam umartwi sprawi że nic się wokół nie dzieje gdy się przedłuża bez żadnej akcji spokój przechodzi cicho w cierpienie :))
×
×
  • Dodaj nową pozycję...