Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Kwiecień powitał początek wiosny
nieśmiało zieleń znacząc na krzewach
a kolorowy dywan krokusów
biel przebiśniegów głośno wyśmiewa.

Ptaki śpiewniejsze już od poranka
wabią się w parkach zanim aleje
rozjaśni światło dzienne a słońce
po chłodnej nocy lekko przygrzeje.

Ludzie też bardziej rozweseleni
a wokół niesie się ton radosny
bo się zakończył tak zwany etap
gdy się mówiło byle do wiosny.

Teraz jedynie ci, którym spieszno
lub już im zbrzydła zielona szata
na razie cicho a potem głośno
będą krzyczeli byle do lata.

Opublikowano

@WiJa

Jeszcze po zimie człowiek niemrawy
z każdym dniem wiosny nabiera wprawy
gdyż słońce z niego gnuśność wypiera
i wraz z przyrodą bonusy zbiera
bo tyko patrzeć, kiedy od strzały
Amora spadnie owoc dojrzały,
który zakwili wkrótce radośnie
a wszystko dzięki uroczej wiośnie.

pozdrawiam
HJ

Opublikowano

@Henryk_Jakowiec

Witaj Henryku - fajnie że akurat dziś wkleiłeś ten pełen optymizmu wiersz .
Na dworze słoneczko grzało i ptactwo wesoło śpiewało .
Dopasowany w samą porę .
Kłaniam się nisko

Ostatnia zwrotka mądrością przemawia
bo jak mówi stare jak świat przysłowie
jeszcze się nie urodził nikt taki który
by wszystkim dogodził miły Henryku

Opublikowano

@Waldemar_Talar_Talar

Gdyby wszystko było równe
i jak szpachlą wygładzone
długo bym się zastanawiał
którą z dziewcząt brać za żonę

i tu ukłon w stronę stwórcy,
że tak świat urządził chytrze
iż dostrzegam tę jedyną
nawet gdybym był po litrze

bowiem nie ma dwóch jednakich
oczu, ust i reszty ciała
nawet bliźniąt nie ma równych
i w tym jest przyjemność cała.

Pozdrawiam
HJ

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...