Maska brata

[chlopiec]

I maska brata żywego jak Wisła własna - szum fal, labirynt kanałów,
Lecz gdy telewidzów sen morzy, serce drży na transmisji obrad Trybunału.

Wyrżnie kształt cienia reflektor w procesie - jak fetysz okrutnym i świętym,
Na swieczniku, języczka u wagi Temidy - czy ośmieli się tknąć język bięgły?

W walce, kiedy wśród śmiechu świata przechyli się świata los - jak Tupolew,
Sumienie w czyścu zaprzęgnie w erracie - o sumienie nienarodzonych.

Zdradzony o świcie, samotny jak Polska - ach, Chrystus narodów na etat,
I brata Judasz nie pogrzebion, co szczy krwią po internowanych przebiśniegach.