Życie

[Janusz_Józef_Adamczyk]

Człowiek przychodzi na świat
i kończy się zabawa
chociaż w środku i na zewnątrz
orkiestra nieustająco gra

Coraz rzadziej proszą do tańca
schematy ułatwiają życie
odczucie inercji bywa spóźnione
wszystko daje się usprawiedliwić

Można wejść na wysokie drzewo
i nie zdążyć powrócić przed burzą
- pomylić drogi i zostać w bagnie
- ale też pójść za ciągle Idącym

I długo tak za Nim iść
aż do granic swej pokory
a nawet przekroczyć je
jako Jego cień

Janusz Józef Adamczyk

[Waldemar_Talar_Talar]

@Janusz_Józef_Adamczyk

Witaj Januszu - zatrzymał twój wiersz i zmusił do refleksji - znaczy zrobił swoje ..
Faktycznie gdy przychodzimy na świat kończą się żarty tak można rzec.
Zaczyna się coś co ciągle nas zaskakuje od małego dziecka aż do ostatnich chwil .
Miło dziś u ciebie mi było .
pozd.

[Janusz_Józef_Adamczyk]

@Waldemar_Talar_Talar
Witaj! Jestem bardzo mile zaskoczony Twoim słowem; poczułem pokusę zatrzymania się nad Twoimi wierszami, bo, skoro tak postrzegasz życie, to z pewnością kryją w sobie wielkie wartości; ale ze mną na tę chwile jest tak, że w/w pokusę czuję, ale do czynu daleko, wybacz, proszę, pracuję teraz nad scenariuszem spektaklu (u nas powstał taki mało-miasteczkowy teatr), chcieliśmy w marcu/kwietniu zrobić premierę, stąd to parcie na scenariusz, ale moja, w/w pokusa na pewno nie zgaśnie.
Pozdrawiam serdecznie.

[Janusz_Józef_Adamczyk]

@stanisław_prawecki
"....
.....
Idź mimo świata, bo nie znaczy nic."

Pozdrawiam serdecznie.