Lustracja

[Stanisaw_Piwowarczyk]

Żegnają swe życie
Ronią łzy czerwonego kryształu
Lecące na lustra losu odbicie
Już nie istnieją
Kontur dusz rozmytym obrazem
Życia złożonego na ołtarzu przeznaczenia
Czarnych plam świadomości
Władających losu szalą
Szaleństwo otchłani
Gasi resztki płomieni życia
Zdmuchując iskrę nadziei
Pustych dróg
Usianych pragnień zepsutych ideałów
Ogarniętych rządzą władania mieczem przeznaczenia
Ciał z nędznej gliny ulepionych
Rozmywanych w strugach deszczy łez
Płukając brudy życia
Rodząc istoty z perłowej poświaty
Już czyści idą do władzy

[anuncja em]

Jeśli można, tu trzeba fachowej krytyki, natomiast ja, przede wszystkim zmieniła bym formę, na bardziej czytelną, trzeba by też okroić do tego co najistotniejsze, może coś z tego wyjdzie.
Serdecznie pozdrawiam
an.em

[Stanisaw_Piwowarczyk]

Witam
Dlaczego
"(Jeśli można, tu trzeba fachowej krytyki)
, natomiast ja, przede wszystkim zmieniła bym formę, na bardziej czytelną, trzeba by też okroić do tego co najistotniejsze, może coś z tego wyjdzie.
Serdecznie pozdrawiam
an.emego "

Każda krytyka jest dobra ,kiedy wnośi coś nowego do utworu.Kiedy okroiłem to stało sie to mniej zrozumiałe (dla grona kolegów) mówili ze taka wesja jest bardziej zrozumiała i taka zamieściłem na forum .
Pozdrawiam