Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

drży jak skrzydło motyla mój sen
pod powiekami
otwiera drzwi myślom
szlak wyznacza słowom
noce trwoni wśród burzy
jak kocur na podwórzu
co po koniuszek ogona brodzi wśród pytań
trawy
zapachu chwil
i wiatru

wiem
gdy rozsunę palce
wyrwie się do ogrodu snów
tam gdzie rozkwita księżyc i przylaszczki
a czasem niepokój brodzi w półcieniu
jak cichy ptak ten znad strumienia
co uparcie choć nie chce
na czerwonej nodze tkwi pośrodku snu
tak zwyczajnie
i nigdy
bez pytań bo niepotrzebne
bez odpowiedzi bo rodzą nadmiar pustych słów
mój sen nie tworzy granic
bo cóż można poradzić na deszcz
on jest

Opublikowano

@anna_barbara__czuraj-struzik

na deszcz można otworzyć usta
nie będzie pustych słów
nie będzie bezodpowiedzi
w półcieniu i ptak
w strumieniu na nodze nijak
siedzi, a noce?
noce z gracją kota
przez podwórze
w deszcz
i w grzmoty
drzwi myśli skrzypią
cudze oczy, łomoty
a to wszystko tylko sen
odejdzie w niebyt
daleko hen
nie skarż się

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • pierwsza dłoń argument   cios odłamek możliwość   dziś gładka tafla synaptyczny brak sprzeciwu   ściskamy nagrobki nowej liturgii - tu nie ma walki brak jest starożytnego ducha
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        przesyłam Tobie moje światło Migrenko :) lśni i skrzy :) przez zgaszone gwiazdy przecinając pustkę :)    pięknie :) buziaczki ;)     
    • @KOBIETA Ten wiersz jest jak miękki, nocny list do ukochanej osoby. Przemawia przez szczerość bez ironii, bez potrzeby maskowania uczuć, rozplątując przestrzeń intymności, gdzie noc nie jest tylko tłem, ale staje się językiem miłości i jej rekwizytami - welonem, falą, gwiazdą, wiatrem.
    • @Wędrowiec.1984 Bardzo dziękuję! Twój komentarz jest bardzo intrygujący. :))  @Alicja_Wysocka Dziękuję Ci z całego serca. Twoje słowa o myślach "nierozgarniętych", "półżywych, albo i mniej" brzmią jak przedłużenie wiersza. :)  Dziękuję za pyszną herbatkę w pięknej filiżance. :)  @Nata_Kruk Dziękuję Ci bardzo za te słowa – szczególnie za to piękne życzenie. Życzę Ci tego samego spokoju, który pozwala rzeczom dojrzeć do realizacji. :) @huzarc Dziękuję Ci za ten komentarz – czytając go, poczułam, że ktoś zobaczył w wierszu nie tylko to, co chciałam przekazać, ale też więcej. @Migrena Dziękuję Ci za ten komentarz – jestem nim głęboko poruszona i szczerze zaskoczona. Czytając Twoją analizę, miałam wrażenie, że ktoś otworzył przede mną mapy ukrytych ścieżek, których nie umiałam nazwać. To niezwykłe uczucie zobaczyć tak szeroki, filozoficzny kontekst. Twoje odniesienia do Arystotelesa, egzystencjalizmu, fenomenologii, hermeneutyki i taoizmu – to wszystko brzmi niesamowicie. Szczególnie poruszyło mnie to, co napisałeś o taoizmie i o tym łagodnym oczekiwaniu, aż rzeczy dojrzeją. Może właśnie w tym był sens tego wiersza. I dziękuję za te ostatnie zdania – znaczą dla mnie niezmiernie wiele.
    • @huzarc   sypiąc sól i cukier …na spierzchnięte usta ;)  Zapada …w miękkość tkanek :)    pozdrawiam huzarc :)  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...