Ptak

[gabrysia_cabaj]

Nie wyglądał martwy - leżał
w trawie,
jak zmęczony podróżą, który doszedł
do celu. Zewsząd

zachodził już wieczór: drzewa
pochowały cienie - teraz nieruchome,
czekające nocy.

Tuż nad ziemią przeleciał mały wiatr,
taki spóźniony p o d m u c h - kot

na ostrożnych łapkach zbliżył się,
czujny
na piórka gotowe do lotu,
pierwszą kroplę deszczu.

Nie ruszył -
miał w oczach latarnie


.

[Anna_Myszkin]

Mnie nie zauroczył, ale nie musiał akurat mnie.
"Drzewa pochowały cienie" - ładne.

[andrzej_barycz]

Tradycyjny już bałagan stylistyczny, to cena, którą chyba warto zapłacić za to, by wiersz zachował to co w nim najcenniejsze - dobre "unerwienie" i dynamikę tekstu, bazującą na odpowiednio budowanym wewnętrznym napięciu...
Nie tyle wiersz przeczytałem, ile odczułem...

[gabrysia_cabaj]

@Anna_Myszkin
no tak po swojemu zmalowałam:)
pozdrawiam
g.

[gabrysia_cabaj]

@andrzej_barycz
to dla mnie cenne, gdy ktoś poczuje mój tekst
dziękuję
g.