Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ziemio moja, Podlaska,
bądź moją drugą matką.

Bądź mi powietrzem i wiatrem,
łąką, zbożem i niebem.

Bądź rzeką i lasem,
słońcem i cieniem.

Bądź spokojem i nadzieją,
przetrwaniem i dośpieniem.

Bądź moim pamiętaniem,
aż wiersze dojrzeją.

Opublikowano

@Mieczysław_Borys

Ziemio Podlaska

Bądź dla mnie drugą matką
piękna Ziemio Podlaska...
syć powietrzem i wiatrem,
łąką, zbożem, obłokiem...
Zdób moje życie rzeką,
lasem, słońcem i cieniem...
Daj mi spokój z nadzieją
na objęcie zbawieniem.
Pomóż mi też pamiętać
o wierze wraz z nadzieją,
aż me wiersze dojrzeją...

Opublikowano

Ziemio moja, Podlaska,
bądź moją drugą matką.

Bądź mi powietrzem i wiatrem,
łąką, zbożem i niebem.

Bądź rzeką i lasem,
słońcem i cieniem.

Bądź spokojem i nadzieją,
przetrwaniem, dośpieniem.

Bądź moim pamiętaniem
aż wiersze dojrzeją.



tak to widzę, Mietko
pozdrawiam
g.

Opublikowano

@gabrysia_cabaj

Dziękuję. Tak to prawda. Trafnie Pani odczytała moją myśl. Ale z drugiej strony dodam, że ja posiadam bardzo dużo wierszy - aż 4000,
i czasami wiersz wstawię już wcześniej napisany, czasami świeżo napisany, czasami decyduje wybór, a czasami przypadek.
Wiersz, który tu wstawiam świeżo napisany, czy już wcześniej, czytam, by uniknąć błędów przynajmniej ortograficznych,
bo do talentu stylistyki, to jestem tylko małym służebnym laikiem poezji i przez to często tylko wtedy dostrzegam błędy wszelkiego
rodzaju w wierszu, gdy ktoś go mi poprawi. No cóż taki już jest Mietko.

Pozdrawiam serdecznie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jesteś w moim sercu i w mojej pamięci    Pamiętam nasze dni i nasze noce    Kiedy byliśmy razem, było zawsze słońce    Radość bycia z tobą była wielka    Miłość miała kolor czerwonej róży    Nasze serca to płomienie miłości    Ty byłaś  kwiatem, a ja tylko wazonem    Kolory życia były różne, ale zawsze otulała nas miłość    Nasz codzienny rytm był jak pomidory malinowe, sama słodycz    Pewnego wieczoru odeszłaś    , moje serce tonęło we łzach    Mówię żegnaj, mówię do zobaczenia                                                                                                             Lovej . 2025-08-05               Inspiracje.  Wspomnienie
    • Codzień o poranku siadasz ze mną przy stole. Pijemy czarną kawę — wiesz, że bez cukru wolę.   Potem szepczesz do ucha kilka słów bardzo miłych. Patrzymy sobie w oczy, żeby tak się spełniły.   Lecz one topią się w kawie, która już całkiem zimna. Lekko muskam w niej usta… Może posłodzić powinnam?
    • Witaj - Jakże doceniam chwile spokoju, - chyba każdy z nas tak ma - mądry wiersz -                                           Pzdr.serdecznie.              
    • @Berenika97 nawet nie wiesz jak miło mi przeczytać Twój komentarz... Wybitny raczej nie, ale się starałam, więc tym bardziej się cieszę, że go doceniłaś. Dziękuję :) @Berenika97 @Migrena za wszystko co napisałeś ( w tej i wcześniejszych wersjach) z całego serca dziękuję.... to dla mnie bardzo ważne. @Gosława no  tak :) a ja Ciebie też i to bardzo :)
    • @Berenika97 Dziękuję, pomyślę nad tym...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...