Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

gdy obeschły łzy jest już lepiej
choć pozostanie na zawsze pamięć i ból
nadzieje przeradzają się w nicość
plany i pragnienia ustępują miejsca pustce
mam dość
nienawidzę
już nie chcę walić głową w mur
chociaż nadal kocham i już nie potrafię inaczej
jesteś Tym jedynym
do końca i zawsze
cierpienie przeszywa serca ściska za oczy
byłeś wszystkim co miałam czego potrzebowałam
byłeś powodem by żyć
nic innego się nie liczyło
dzięki Tobie potrafiłam patrzeć i widzieć
byłeś jednym na 6 miliardów.....

zawsze po deszczu wyjdzie słońce
ogrzeje strudzone dłonie osuszy łzy na policzkach
już za Tobą nie pobiegnę jak kiedyś
nie zatopię się w bezpieczeństwie ramion

dzięki uporze dumie i sile
wszystko odrzucam i zamieniam w proch
teraz to tylko wspomnienia
których tak naprawdę nie było i nie miało być.....

(sprzed 2 lat)

Opublikowano

Pani Agnes:)
to że wiersz jest sprzed dwóch lat niczego ani nikogo nieusprawiedliwia. Bo to wierszem niestety nie jest, są tu emocje, uczucia, wyznania przelane na papier. Nie ma jednak metafor, ciekawego słownictwa, a nawet odpowiedniego podziału na trofy... Proponuję więc nie zasłaniać się czasem i pokazac nam coś współczesnego, popracować też nad tym co było, może dałby się jakoś to zmienić, z perspektywy czasu jest to znacznie łatwiej uczynić. Takich tekstów możnaby przeczytać tu dziennie przynajmniej 10. A po co być powtarzalnym , chyba nie o to chodzi, prawda?

czekam na coś nowego:)
Agnes

Opublikowano

z całym szacunkiem do mojej Poprzedniczki..

1. nie "Pani"
2. nie Agnes, a Agness
3. nie nazywam tego poezją doskonałą, nie nazywam tego poezją, ja nie nazywam tego wogóle, ja to przedstawiam i ukazuję
4. dopisek "sprzed 2 lat" nie jest czymś w rodzaju zasłony, nie jest usprawiedliwianiem się, jest natomiast informacją. niekoniecznie zwracaj na nią uwagę, jeśli nie chcesz, nie jest skierowana do wszystkich - dlatego jest w "( )"
5. nie będę niczego zmieniać, pragnę, i Ona pragnie, by wszystko pozostało w stanie pierwotnym tak, jak dostało się to do moich rąk
6. jedna prośba na koniec: staraj się nie porównywać, nie uogólniać, nie generalizować. wnętrze każdego z Nas - chocby według Innych pozbawionego cienia talentu - jest zupełnie inne i różniące uczucia w Nim codzień przebywają długą wędrówkę egzystencji

pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • to ja zaprosiłam ją do tańca to ja umiłowałam jej twarz pierwsza wreszcie spuściłam się z kagańca moja twarz coraz krwawsza jej stopy zbliżają się do moich a moje biegną do niej   pierwsze kroki jak w walcu z gracją, uczuciem, napieciem jest moim promieniem… brzydkim uczucia oddaniem  albo wiecznym schronieniem? jej dłoń koścista ściska moją a moja ściska jej   powoli krok za krokiem powoli nic popłochem jej twarz emanująca zimnem zawsze była moim życzeniem  coraz szybciej coraz zgrabniej jej usta bliżej moich moje usta bliżej jej     i tak w naszych szaleńczych tańcach nawet nie zorientowałam się kiedy to ona zaczęła prowadzić  i już niczym nie różniłam się od niej i nagle zaczęłam żałować mojej propozycji żałowałam że to jedyny taniec którego się nauczyłam Umarłam w żałosnym popisie umiejętności ruchu
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozostaje pozostać  na nieokreślonej krzyżowce :)
    • @Leszczym  Michał ująłeś kłusownictwo z innego punktu widzenia i ma ono pełne uzasadnienie. Kłusownictwo obok nielegalnego polowania na zwierzęta to również naruszanie własności intelektualnej, którą mogą być dzieła sztuki, przekraczanie ustalonych reguł w biznesie, to wszystko mieści się w ramach kłusownictwa. Dziękuję za ciekawe podejście do tematu. Trzymaj się cieplutko.:)
    • Podobał mi się ten rok  Był łatwy trudny mądry bzdurny Zimny gorący senny męczący Szczery kłamliwy odważny wstydliwy Pełen pozornych kontrastów    Podobał mi się ten rok  Gdzie jawa spotkała się ze snem  Gdzie dusza opuściła ciało  Gdzie myśli nigdy nie wyszły  Przez zaciśnięte w bólu zęby    Podobał mi się ten rok  Nie chcę cię, wypuść mnie ze szponów Wpuść mnie, rozerwę cię na strzępy Daj mi się, przestań w końcu cierpieć Pragnę cię, stańmy się jednością    Stoję przed lustrem, to nie ja  Nie poznaję tych krzywych z rozpaczy oczu Tego wysuszonego zdechłego spojrzenia Tego pełnego syfu niby półuśmiechu  Tej duszy wołającej o pomoc    Stoję przed lustrem, widzę siebie Poznaję te stare, zmęczone oczy To stęsknione uczuć odbicie źrenic Tę duszę pokrytą ścierwem blizn Podobał mi się ten rok. 
    • @Christine Widzę, że się uniosłaś. To dobrze. Gniew dobrych ludzi potrafi zmienić bieg historii.  Jednakowoż, nadal podkreślam, że to nie oskarżenie tylko przyjacielska rada dla ludzi, którzy niespecjalnie dobrze piszą i chociaż przez chwilę chcieliby się ogrzać w cieple pozytywnych komentarzy. Niech wiedza o możliwościach gpt zagości tu na stałe. Wyrównajmy szanse dla mniej zorientowanych technologicznie żeby też zaznali chwały.  Wierzę, że kiedyś zrozumiesz, że to, co się tu dzieje, jest projektem na wskroś humanistycznym. Ale jeszcze nie dzisiaj, nie jutro, nie pojutrze i nie popojutrze (licence: Raz Dwa Trzy, chyba).
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...