miejsce początku, miejsce końca

[Lobo]

koniec świata jest zawsze tam, gdzie ty. bóg nie lubi
podglądaczy. zabrał nam oczy, rozum pozostawił
szczątkowy. na końcu świata zwykłe grzechy, stare

brudy prane niechlujnie, w ciemnościach. samotnie.
nawet wiersze koślawe, pokraczne, nieudolnie pisane.
sypiasz niewygodnie skurczony między wersami, gdzie

gubią się znaczenia. blues niesie trochę światła,
niegasnąca iskierka dotyka tam, gdzie jesteś. niesiesz
ją w palcach, ostrożnie, szepczesz na strunach. poza tym

nic, lub mało. anioły oślepły, tańczą po omacku w świetle
księżyca, nas mają w dupie. gaśnie świeczka na stole,
pomarli poeci. koniec świata.