Dola nieludzko ludzka

[makarios_]

Rodzimy się w strachu i z nim dorastamy
samotni. Na strychu mary dopadamy
- trwożą nas śmieszności, dręczy: niesprostanie,
niechęć do stałości. Gubi niespytanie.
Poprawności pozór - rezultat skrywania,
niczym koci pazur przyczyną drapania
- serc, które kochają i pomóc chcą w życiu,
z nadzieją czekają w chrześcijańskim byciu...
Może marnotrawni wrócą - córcia synek...!
Może będą korni, świadomi swych winek...?

[Gryf]

@makarios_
strachem kierujmy się, bo wyostrza zmysły
obawy drogę niech dobrą wskazują
by przez modlitwę zwątpienia prysły
zbawienia skrzydła na nas zlatują

[makarios_]

@Gryf

strach miłości wadzi - lepsza bojaźń Boża
różowi miast bladzi są gdy dusza hoża
obawy zwątpienia przeszkadzają tylko
ufność do zbawienia życia które chwilką
modlitwa potrzebna by zwątpienia prysły
miłość jest zbawienna oraz zdrowe zmysły

(:)

[cezary_dacyszyn]

pomijając stylistykę itd... - uogólnianie to cienka warstwa lodu... Dlatego ja z tymi słowami się absolutnie nie utożsamiam.

[makarios_]

@cezary_dacyszyn

To pozorne uogólnienie, bowiem liczba mnoga obejmuje podlira i autora, ewentualnie niektórych czytelników.