Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

O jesiennym poranku


O jesiennym poranku,
Choć jeszcze kalendarzowe lato
Słońce krąży biegiem dziennym,
Wygląda tak jakby z zimno-kalendarzową datą.

Niebo białe jak w czas zimowy,
Liście po nocy jakby bardziej zmarznięte,
Iglasty las w cieniu siwy, niepojęte,
W ten wrześniowy poranek chłodu i w oddechu zdrowy.

Nawet w domu czuć chłód jakby zimą,
A tylko krajobraz za oknem przypomina jesień.
Teraz nawet ja - odludek na upały, tęsknię za Limą,
Skoro jak zimą jest chłodny wrzesień.

Ale za chwilę, gdy słońce wyjdzie zza bloku,
Odmienią nam się zrzedłe zimnem miny,
Kiedy rozbłysną słoneczne promienie.

Słońca blask wpadnie do domu
I rozjaśni zimną i smutną szarość jesieni.
Wstanę z barłogu do następnego dnia podboju -
Wnosząc do wiersza treść,
Że wreszcie pogoda przynosi radość dnia.

Złotą jesień podlaską.

Opublikowano

@Mieczysław_Borys
I takich pięknych, choć nie zawsze ciepłych dni niech będzie jak najwięcej. Mietku, słowem malujesz krajobrazy - czytający z wyobraźnią może tam spacerować razem z Tobą i podziwiać ten zakątek. Podlasie rzeczywiście jest piękne...

Pozdrawiam serdecznie :)

Opublikowano

teresa943 - dziękuję, Krzysia, za miły i ciepły opis wiersza. Z wielka przyjemnością zapraszam na Podlasie o każdej porze roku.
Podlasie naprawdę piękne: górki, pagórki, lasy, puszcze, osinki, brzezinki, sosenki, świerki, rzek meandry:
https://www.google.pl/search?q=rzeka+supra%C5%9Bl&biw=1280&bih=609&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ei=VnmAVKmrDIXuPNmhgMgG&sqi=2&ved=0CCYQsAQ#facrc=_&imgdii=_&imgrc=klk2O69nKmsgbM%253A%3BeQQNfMInJW2SMM%3Bhttp%253A%252F%252Fwww.mieldziczowka.pl%252Fwp-content%252Fuploads%252F2012%252F10%252Fsuprasl.jpg%3Bhttp%253A%252F%252Fwww.mieldziczowka.pl%252Fsuprasl%252F%3B767%3B448
Serdeczności od Mietka Borysa.

Opublikowano

Waldemar Talar Talar - dziękuję Waldemarze, swoimi wpisami dodajesz mi otuchy, i przez to coraz mniej się wstydzę, że piszę prostymi słowami.
Serdecznie pozdrawiam.

* * *

siła prostoty jest ogromna, tylko trudna do odkrycia
teresa943

* * *

Prostota jest piękna, bo szczera i niczym niezastąpiona.

Mieczysław Borys

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Kwiatuszek Szczerze mówiąc jeszcze nie wiem . To pierwsze próby. Gitary też muszę odkurzyć. Ale taki jest plan. Co jakiś czas rozciągam palce, zaczynam nucić i śpiewać.    Kocham te swojej gitary i muzykę którą z nich wydobywamy. :)
    • Chodź. Wejdźmy tam. W las głęboki, w polany dzikich listowi o korzennym aromacie wieczornych westchnień. Wiesz, słońce jaśnieje w twoich włosach koroną, kiedy je rozczesujesz dłonią, jakby w zadumie.   Idziemy serpentyną wijącą się, zagubioną w przestrzeni gorącego lata, wśród stłoczonych lękliwie czerwonych samosiewów, wiotkich winorośli… W krzaku jaśminu, co lśni kroplami rosy, jawi się pajęczyna drżąca. I w tym drżeniu, w tej przedwieczornej zorzy, my.   Chodź. Weź mnie za rękę. Chcesz, wiem, choć kroczysz w panteonie niedomówień i jakichś takich, jakby pobocznych spojrzeń, które w tobie kiełkują z nasion niepewności.   Idziemy w cichym kołysaniu wierzb, w powiewach wiatru kładących się na pniach, na przydrożnym płocie drewnianym, na sztachetach, między którymi słońce przepuszcza w migotach swoje cienkie nitki jaskrawego blasku, na kładce przerzuconej nad perlistym nurtem strumienia, wśród feerii mżących kryształów.   Na naszych ustach i dłoniach, na skroniach…   Chodź. Wejdźmy w te szepty rozochoconych brzóz. W ramiona kasztanów ze skrzydlatych cieni. Niech nas oplotą, abyśmy mogli wzbić się na nich ku słońcu lekko. Z cichym krzykiem zamarłym na ustach.   Idziesz z tyłu ścieżką, bądź kilka kroków przede mną.   Dokądś wciąż wchodzisz. Skądś wychodzisz. Z jakichś zakamarków pełnych anemonów, z leśnych ostępów i w kwiecistym pióropuszu na głowie. Bogini natchniona śródpolnym wiatrem łagodnym. Uśmiechnięta.   Chodź. Idziesz. Znowu idziemy. Ty, przede mną. To znowu odrobinę za mną. Obok. Przechodzisz. Przemykasz lekko. Zatrzymujesz się, rozmyślając nad czymś.   To znowu zrywasz się truchtem, wybiegając o parę kroków wprzód.   Idę za tobą w ślad.   Kiedy wyprzedzam cię, oglądam się za siebie. Podaję ci rękę.   Nikniesz w cieniu na chwil parę, jakby celowo, naumyślnie. Na moment albo może i na całą wieczność. Nie wiem tego na pewno, ponieważ olśniewa mnie przebłysk spadający z nieba, co się wywija z korony wielkiego dębu.   Wiesz, to wszystko jest takie ciche i ciepłe. miękkie od poduszek z mchu i paproci.   Szepczę, układam słowa, kiedy ty, wyłaniasz się bezszelestnie z cienia (nagle!) i cała w pozłocie.   Od migotów blasku. Od drżeń.   Tuż za mną. Jesteś. I jesteś tak blisko przede mną, jedynie na grubość kartki papieru tego wiersza, który właśnie piszę (dla ciebie) albo źdźbła trawy, którym muskasz niewinnie moje spragnione usta.   Wychodzisz wprost na mnie, przybliżasz się, jakby w przeczuciu nieuniknionego zderzenia Wyjdź jeszcze bardziej. Proszę. A proszę cię tak, że już bardziej się nie da. Wiesz o tym. Więc wyjdź… Wyjdź za mnie.   (Włodzimierz Zastawniak, 2025-07-31)    
    • @Nata_KrukNo, bo jak krótki może być długi ? :) Dziękuję i pozdrawiam:) @Marek.zak1Akceptujesz, zgadzasz się na wszystkie plusy i minusy. Dziękuję i pozdrawiam:) @LeszczymAlbo i nie :) Któż to wie :) Dziękuję i pozdrawiam:)
    • @Alicja_Wysockaten świat jest taki mały Las Palmas jest za rogiem? to ja się oszukałem marzenia mógłbym spełnić w knajpie ? w Gdyni, a nie w Krakowie?   :)) dziękuję i pozdrawiam:)    
    • @Nela Sam wiersz bardzo dobry, niesamowicie trafnie oddaje stan ducha. Dobrze, że piszesz, jest tutaj mnóstwo wrażliwych osób, mamy swoje wzloty i upadki. Jeśli to osobiste odczucia, to warto coś z tym zrobić. Pisanie o tym. to dobry początek. Bardzo pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...