Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

z dziennika budowy

Anna_Myszkin
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Anna_Myszkin

Anna_Myszkin

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

optymalizacja jednostki żeńskiej
mogłaby się powieść
w postępie robót
gdyby wznoszony obiekt
czytaj inżynier - mężczyzna
(gender kazał uściślić)
nie miał w opisie
zintegrowanej własności intelektualnej
z rodziną oraz opłatkiem

raz na miesiąc
krótko po pierwszym piątku

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

@Anna_Myszkin
tekst jakiś ciężki do czytania, jak dla mnie (nawiasem mówiąc i bez uściślania - inżyniera budownictwa) za gęsty. zwłaszcza w tym fragmencie:

"gdyby wznoszony obiekt
czytaj inżynier - mężczyzna
(gender kazał uściślić)
nie miał w opisie
zintegrowanej własności intelektualnej
z rodziną oraz opłatkiem"

ten fragment wg mnie nadaje się do popracowania jako 2 strofka.

Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
Opublikowano

optymalizacja jednostki żeńskiej
na drzewcu zawsze wisi
mężczyzna zaś ma w opisie wszelkie
ekstremalne wyniki

zintegrowana własność intelektualna
z opłatkiem i rodziną
czy rzeczywistość tkliwa banalna
z tradycji odrobiną

a raz na miesiąc krótko po pierwszym piątku
może ducha odnowa
położyła tekst niespójność wątków
warto jeszcze dopracować


maria_bard

maria_bard

Opublikowano
Opublikowano

@Anna_Myszkin
To jest tekst do kabaretu. Zdecydowanie. Czytam teraz "Taniego drania"
Michnikowskich (syn gada z Ojcem) i gdyby Mu dać ten tekst i wspomóc dawnymi autorami tekstów - byłby na ambitną scenę.
Zrób z tym coś jeszcze, bo warto:-)

Uścisk. e.

Anna_Myszkin

Anna_Myszkin

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Doceniam wkład twórczy w skomentowaniu mojego wierszyka. Jednocześnie zapewniam, że wątki odzyskają spójność, jeśli intelekt dopuści do głosu "jednostkę żeńską" spoza kręgu rodzinnego "wznoszonego obiektu" :)
Anna_Myszkin

Anna_Myszkin

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Uff, dzięki, Elu, za zdjęcie ciężaru z tego "malucha". Może jeszcze do niego wrócę, ale trudno będzie o dobrze brzmiący "rymny" zapis...

PS
Po namyśle: rozwinięcie mogłoby załatwić sprawę.

Serdeczności :)
Magdalena_Blu

Magdalena_Blu

Opublikowano
Opublikowano

Dziennik budowy uzupełniany raz w miesiącu, z postępem prac przyprawiającym o chęć zawiśnięcia, nie wróży dobrych perspektyw. Dlaczego jednostka żeńska nie rzuca wszystkiego w cholerę? Można sobie wyczytać:)
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      Brat Boga.

      Przez Migrena · Opublikowano

      Dla Krzysia -- przyjaciela, brata krwi. Szliśmy razem przez łąki, bieszczadzkich pustkowi, przez trawy do pasa. Sierpniowe słońce paliło nam karki, a my śmialiśmy się jak dzieci, które zapomniały, co to czas. Krzysztof zerwał dmuchawca. Zdmuchnął go jednym tchem. -- To moje myśli. Teraz latają. Był filozofem. Skończył Uniwersytet Jagielloński z nagrodami.. Czytał Hegla i Nietzschego jak inni czytają poranną gazetę. Myślenie miał w oczach. Szukał sensu wszędzie. Świat czytał jak książkę -- bez tłumaca, bez przypisów. Był moim bratem krwi. Kochaliśmy się jak bracia -- jeden dla drugiego zrobiłby wszystko. A potem przyszło to, co przyszło. Szpital psychiatryczny. Białe ściany, białe piguły, biali ludzie bez twarzy. Dom bez klamek. Korytarze długie jak modlitwy bez odpowiedzi. -- Bóg to schizofrenik z demencją, a rzeczywistość to Jego wyobraźnia -- powiedział Krzysztof. Już wtedy wiedziałem, że w tym zdaniu jest więcej prawdy niż w całym psychiatryku. Spał w świetle jarzeniówek, w oddechu innych -- ciężkim jak metal. Zajmowali się nim ludzie, którym przepisy zastąpiły serce. Bez oczu. Bez imion. Cierpiał nie jak chory, ale jak więzień idei. Jak żywy wyrzut sumienia. Widzieliśmy się coraz rzadziej. Odwiedzałem go. Witał mnie radością w oczach. A ja, wychodząc, płakałem jak dziecko. Raz przyszedł nago na moje osiedle. Do mojego domu. Późną  śnieżną jesienią.  Na boso. -- Nie jestem chory. Ja jestem wolny. Potem znów zniknął. Gdy go znaleźli, leżał w altance jak pies, który zdechł przy drodze. Zwinęli go jak brudny dywan. Widzieliśmy się ostatni raz w prosektorium. Wsunęli mu kartkę na sznurku  do ręki: „Zgon naturalny.” Cokolwiek to znaczy. Nic nie jest naturalne w umieraniu z mózgiem przeżartym chemikaliami i duszą, która biegła do mnie nago po zaśnieżonym osiedlu. Wyszeptał wtedy martwymi oczami: -- Wiesz… te myśli w dmuchawcu? One wróciły. -- Ale nie moje. A ja, wychodząc, nie mogłem powstrzymać łez. Bo widziałem go, ale nie mogłem odzyskać tego, co w nim kochałem -- błysku w oku, ostrości i przenikliwości umysłu. Zostawiałem tam resztki mojego przyjaciela. Brata krwi.    
    • Gosława
      Oćma

      Przez Gosława · Opublikowano

      pokazywałeś mi dziś dom który oddycha szczelinami wyszczerbionych sęków piękny oparty na kamiennych fundamentach pachnący żywicznym ulepkiem w oddali szumiał las niezmiennie brzozowym listowiem zachęcając zielonością by wejść głębiej w poszycie jeżynowych kolców pokazałeś mi dziś Annę zagubioną w bezradnej niemocy która jak oćma na trwałe zakryła kawałek świata wodząc po omacku palcami po brodzie tam gdzie zaczyna się ciemność budzą się żądze mówisz zamykam oczy jest mnie coraz trudniej wypędzić z głowy zespolona z nią jak mgła wpełzam w zakamarki wspomnień   ten wiersz już tu był ale go bardzo lubię  Niech zostanie na dłużej 
    • MIROSŁAW C.
      Boskie litery

      Przez MIROSŁAW C. · Opublikowano

      @Maksymilian Bron Myślę,  że boski alfabet rozsypał się w dusze... Pozdrawiam 
    • Maciek.J
      Felieton - O tym, jak media nami manipulują

      Przez Maciek.J · Opublikowano

      Bardzo dobry i na czasie felieton. Choć manipulacja medialna to dzisiaj nie nowość. W obecnych czasach mamy internet, który jest potężną bronią rażenia.I choć nie zabija, ogłupia i omamia ludzi. Najbardziej perfidnymi metodami tworzy się memy pełne fejków i innych kłamstw. Kolejny rząd zapowiada walkę z mową nienawiści ale tak naprawdę jest to pragnienie do przywrócenia represyjnej cenzury z czasów PRL.Dziennikarze popularnej stacji bardzo często zadają pytania z tezą i sugerują odpowiedz, jaką chcą uzyskać od polityka w studiu. Na przykład zamiast zapytać: jak pan ocenia obecny rząd? pada pytanie : poprzedni rząd wprowadził chaos i bałagan, z którym walczy obecny bo chce przywrócić rządy prawa- czy pan (i) to popiera? Przecież nikt w odpowiedzi nie zaprzeczy... Dziękuję Tobie bardzo za ciekawy felieton.
    • Gosława
      Skaleczenia

      Przez Gosława · Opublikowano

      @Wiesław J.K. to były ciężkie czasy  Babcia mi o nich opowiadała  Przeżyła 94lata i do ostatniej chwili była niezwykle świadoma  @Migrena przepraszam nie chciałam przynieść  Temat wojny i w ogóle martyrologia narodu Polskiego jakoś tak we mnie od dziecka siedzi  Stabilnie  @Berenika97 u mnie raczej tej sielskości niewiele w wierszach

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dziękuję pięknie za czytanie @Roma dziękuję Romeczko  Miło że donie zerkasz przytulasy @Alicja_Wysocka ktoś mi kiedyś powiedział że mam starą duszę  I chyba miała rację ta osoba  Pozdrawiam @Jacek_Suchowicz nie sądziłam że mogę Kogoś zainspirować  Miłego dnia Jacku 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...