Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Myślę czasem o ucieczce
O spokojnym życiu gdzieś
Może to by było lepsze
Niż agonia w świecie łez.

Marzę czasem o porankach
już nie samej lecz przy boku z kimś
Kto uwierzy jeszcze we mnie
Bo ja już nie wierzę w nic.

Nie mam siły na skiełczenie,
O tym jak mi w życiu źle,
Nie mam siły by coś zmienić
I trwam tak i czekam i... nic.
Nic nie zmienia się.

Ja już nie wiem co to akcja,
Jak to życie w garści wziąć.
Nic już nie wiem o miłości nic.
Bo miłości nie mam wciąż.

Czekam więc tak nieskończenie,
Na ten moment, chwile dwie,
Co odmienią moje życie,
A nadejdą. Ja to wiem.


Opublikowano

@Joanna_Obojska

Miast uciekać precz od siebie,
lepiej wglądaj w swe uczucia,
żyj na ziemi a nie w niebie,
wartościowo. Dość bidusia...

Łzy na lepsze nic nie zmienią,
najwyżej przemyją oczy.
Raduj się przepiękną ziemią,
pomaga w tym duch ochoczy.

Swe marzenia urealniaj,
iszcząc zamierzenia dobre,
gest przyjazny odwzajemniaj
- uszczęśliwia serce szczodre.

Sił dodaje pewna Księga
- obfituje w mądre słowa
- roztropny wciąż po nią sięga.
Dał ją w darze Bóg Jehowa.

Traktuj życie jak przygodę
- pozwól się zaskoczyć często.
Pielęgnuj ducha pogodę.
Cenisz miłość Bożą? Przeto...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Bonn – sztuczne miasto kobiet samotnych sekretarek czy wiedziały, czym płacą kochankom-szpiegom? – raczej   Doskonałość Brasílii z jednej deski kreślarskiej nie posłużyła miastu które woli narastać   To z wiersza: "prowincja noc" nad zaułkiem arkada dom domowi tak dłoń uścisnął i zastygł z nagła jest i latarnia blada nad chodnikiem drewnianym nisko i ogród na wietrze zagrał
    • Hemoglobina   Płyniesz z wnętrza jak Minerwa, Żarliwości płomień skwierczy W szpiku kości i po żebrach, Po korzenie i od serca.   Gęstsza jesteś niż atrament Lecz nie czarna a czerwona, Droższa niźli każdy diament, Słodsza niźli winogrona.   Niósłbym, gdybym mógł na rękach A malował w aureoli, Kończysz się, to kończy męka, Gdy uchodzisz, wtedy boli.   Szczodra, skąpa i obłudna, Się zapienisz – chcę ochłodzić, Zbyt spokojna – bywasz nudna, Gdy zastygniesz – śmierć przychodzi.     Marek Thomanek 31.03.2025    
    • Wszystko się zaczęło od syryjskiego dziecka znalezionego na plaży w Turcji, od tamtej pory nikt się losem dzieci nie interesuje. Były nagłówki, horror dzieci i kobiet trwa. 
    • @Sylwester_Lasota Dziękuję.
    • @Dagna ja niczego złego nie miałam na myśli  Doskonale znam te wszystkie mechanizmy o których piszesz  Uwierz mi że na własnej skórze przekonałam się jak człowiek człowieka potrafi emocjonalnie wykończyć  W moim przypadku trwało to równą dekadę  I żeby nie było ja też święta nie jestem  Dlatego tak bardzo jestem wyczulona na pisanie tak otwartych i wręcz może trochę prowokujących wierszy  To niby jest wirtualny świat jednak po drugiej stronie siedzą bardzo realne osoby które nie zawsze mają czyste i dobre intencje  Do Ciebie zwróciłam się w trochę żartobliwej formie żeby nieco rozluźnić już i tak gęstą atmosferę dyskusji
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...