Smutna chwila w życiu poety

[Waldemar_Talar_Talar]

już nie umie wierszy pisać
już nie umie w nie się wczytać
dlatego siedzi i popłakuje
żali i smutek kumuluje

jednak serce mu podpowiada
śmierć to nie parawan
każe podnieść głowę do góry
wysoko aż po chmury

tam odnajdziesz pytanie
co się z bliskim teraz stanie
potem pokaż śmierci veto
i znowu stań się poetą

[makarios_]

@Waldemar_Talar_Talar

poryw polot co ulata
atmosfery potrzebuje
z braku jej weny blokada
skutki twórca kamufluje

daremnie wychyla trunki
ima się haszu ekstazy
gdy niespełnione warunki
wtedy się plączą wyrazy

smutna jest dusza liryka
gdy płodzić przychodzi w bólach
zwłaszcza jeżeli krytyka
jak pszczoły żyjące w ulach

(:)

[Zbyszek_Dwa]

No tak, ten problem miał pewnie każdy poeta
nawet ci wielcy. Natomiast warsztat trzeba jednak trenować
aby słowem oszczędnym i trafnym pokazać sedno
jak odkrycie.


Pozdrawiam Waldku :)

[Mieczysław_Borys]

Kto pisze wiersze jest poetą za życia - i po śmierci - poeci nigdy nie umierają.

[Waldemar_Talar_Talar]

@makarios

Dzięki za bycie i pouczający wiersz makariosie .
Miłego wieczoru życzę

[Waldemar_Talar_Talar]

@Zbyszek_Dwa

Dzięki Zbyszku za obecność i kom.
pozd.

[Waldemar_Talar_Talar]

@Mieczysław_Borys

Witaj Mieczysławie - dzięki za czytanie i słowo .
Miłego wieczoru życzę

[teresa943]

@Waldemar_Talar_Talar
kiedy cię smutek dopadnie
wena za pióro chwyta
tak przenikliwie patrzy
że musisz łezką pisać

a kiedy słońce w sercu
i baraszkuje pędziwiatr
wtedy pląsają wersy
karminem wena rozkwita

więc ciesz chwilą obecną
utrwalaj muzykę duszy
nie żałuj czasami łezki
by czytelnika wzruszyć

To specjalnie dla Ciebie, Waldku :)))

[Waldemar_Talar_Talar]

@teresa943

Witaj Krystyno - urzekłaś mnie swym wierszem .
Wielkie dzięki za obecność i poświęcenie chwili .
Serdeczności życzę