Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nieodzownym elementem życia mojego są wiersze
bez nich nie potrafię żyć
one podnoszą mnie na duchu
wznoszą nad ptaki w przestrzeń
co tam nad ptaki
wznoszą nawet nad pierzaste anioły
potem w przestworza niebios
aż dotrę do samego Boga
by żyć wśród Aniołów

na ziemi prowadzają mnie po obszernej puszczy
chodzę tam gdzie nie mogę chodzić
widzę to czego nie widzą ludzie
słucham śpiewu różnych ptasząt

biegnę przez ukwiecone majem łąki
wchodzę do rzeki dzieciństwa obmyć ciężar życia

biegną przez zielone pola
biegną przez białe pola
biegną przez złote łany
biegnę w głęboki las pooddychać o żywicznym zapachu powietrza
siedzę na spróchniałym pniu
rozmawiam z leśnymi stworzeniami ukrytymi w leśnym runie
wracam do domu gdzie czekają na mnie żona i synowie

październik 2014 roku.

Opublikowano

teresa943 - W pierwszej wersji miałem: "pacierz poety", po tym zmieniłem na: modlitwa poety", a jeszcze miałem zamiar zatytułował wiersz: "modlitwa kalekiego poety" - ale ostatnią wersją nazwę np. tylko w: WIERSZE MIETKA. Krzysia, dlatego nazwałem wiersz tytułem: "modlitwa poety", a nie "zwierzenia poety" iż wiersz jest tylko teorią autora - marzeniem tęsknotą, pragnieniem, a nigdy nie spełni się w praktyce! Niemniej, Twoja rada, czy sugestia jest całkowicie słuszna, a zatem zmieniam na "zwierzenia poety". Z całego serca poety dziękuję Ci za Twoje chęci poprawiania mojej ułomność intelektualnej - co się wiąże z błędami w wierszach i słabą stylistyką. Wielkie serdeczności od Mietka.

Zbyszek_Dwa - dziękuję milo i serdecznie. Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @hania kluseczka takich malutkich pudelków się nie boję:) wilczurów bardzo:) @Rafael Marius dzieci żyją swoim życiem i nie słuchają się rodziców:) Ale dałam mu reklamówki, żeby włożył w nie buty jak się nie chce ściągać, dyscyplina musi być:)
    • Będziemy ubierać choinkę, hurra! Ale pod nadzorem rodziców, łeee. W mieszkaniu pachnie żywicą i lasem, A z ust cicho pobrzmiewa kolęda.   Bombki i lampki czekają w kartonie. Ja tymczasem z Emilką, usmarowani klejem, Lepimy łańcuch z kolorowych pasków, A ma mieć aż pięć metrów długości,   Bo inaczej Mikołaj podobno nie przyjdzie. Światło zgasło... „co to, wojna?” pyta mama. Nie, to tata bawi się w elektryka – zawodowca, Aż iskry sypią się z drzewka na dywan.   Gotów, start – i ruszyli z przystrajaniem, Łamiąc gałązki, świecidełka wypadały im z rąk, A pierniki chowali po kieszeniach zuchwale. Bombki jedna po drugiej dźwięki wydawały,   Spadając na parkiet: pyk, pyk, pyk, brzdęk. Zimowy wiatr tańczy za szybą w ciemności, A my wokół choinki dłonie splatamy, Pełni radości, dzieląc się ciepłem i uśmiechem.   Kot spod łóżka turla nosem wielką bombkę Zapodzianą, jakby chciał się do nas przyłączyć, A pies oddaje skradzionego tajemniczo renifera. I choć cały salon wygląda jak po huraganie,   Serca mamy pełne miłości, nadziei i dumy, Bo choinka, choć trochę koślawa i łysa, Jest piękna, dokładnie taka, jak ją wymarzyliśmy. Pełna kolorów, zapachów i zagadkowych mrugnięć…  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        To prawda. "Nowe centrum Warszawy" zatacza coraz szerszy krąg za pieniądze z Eurolandu.     A to brudas.     Zobaczymy?
    • @hania kluseczka Na tym samym co bycie byłą matką, mężem i żoną, czyli na wycofaniu się z relacji.
    • @violetta ech, żebyś ty się jeszcze nie bała się psów, to byśmy się całkiem dogadały :P 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...