na różowo

[Jan_Wodnik]

stara kobieta wysiaduje ocalałe jajo
potem dzieło wkłada do kartoteki
z napisem lej po bombie następnie
stempluje to białym wierszem
który wyfruwa z jej trzęsących się ze strachu dłoni
gołąbkiem pokoju z bolszewicką gwiazdką
wyrzezaną jak w korze brzozy ( tej brzozy)
na ślicznym czółku

nie wiadomo nadal czy to lament
czy pogodzenie się z losem
dlatego widzowie są raczej zdezorientowani
nie mówiąc o bogu który oddzielony ścianą
bunkra jądrowego nie bardzo wie
jak znów zaistnieć nie narażając się
na lubieżne spojrzenia i plugawe epitety

i wszystko byłoby jeszcze do zniesienia
gdyby nie fakt przyduszenia głazem
przez niedźwiadka miłości
który przypilnował aby szarość
stała się mierzwą obiecaną
w tępych albo przerażonych umysłach
powodując obstrukcję
całkiem jeszcze żywego organizmu
walczącego o oddech

[teresa943]

@Jan_Wodnik
tak sobie pomyślałam... hmm, a co wysiaduje stary mężczyzna? a poza w tym "na różowo" jest zagęszczenie sarkazmu.... gdyby choć odrobinka nadziei w puencie a tak ... tylko "zdołowanie"; czy o to chodziło?

[Jan_Wodnik]

Tu nie o to w ogóle chodzi... To jest o Różewiczu.... , aluzje czytelne jak byk...Dzk i pozdr. JW

[Gość]

@Jan_Wodnik
w odbiorze przeszkadza mi wielość wątków obrazowych.

[Jan_Wodnik]

rzekłeś : kumulacja metafor... W każdym razie dzk za czytanie i wrażenia. Pozdr.