Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Szklanka


skiba

Rekomendowane odpowiedzi

Cisza. Noc. Zda sie tylko księżyc jeszcze nie śpi.
Naokoło pustka. Rozbita szklanka leży matrwo na ziemi
Jak krew wyplywa z niej jeszcze ciepla herbata.
Przed chwila jescze grzalaś sie jej cieplem.
Teraz lezą kawalki szkla na ziemi ze sladem twych ust.
Tysiąc kawalków a w kazdym z nich twoja twarz.
Nie przejmujesz sie tym wcale - szklanek jest wiele.
Zaraz posprzatasz i weźmiesz nastepną.
Gdy szklanka umiera to nie krzyczy.
Słychac tyklo jak pęka jej serce. Ciebie to nie boli.
Z resztą sklanki nie mają uczuć

Ale tylko ta jedna, jedna na na milion potrafila pokochac...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

"Cisza. Noc. Zda się tylko księżyc jeszcze nie śpi.
Naokoło pustka. Rozbita szklanka leży martwo na ziemi
Jak krew wypływa z niej jeszcze ciepła herbata.
Przed chwilą jeszcze grzałaś się jej ciepłem.
Teraz leżą kawałki szkła na ziemi ze śladem twych ust.
Tysiąc kawałków-a w każdym z nich twoja twarz.
Nie przejmujesz się tym wcale - szklanek jest wiele.
Zaraz posprzątasz i weźmiesz nastepną.
Gdy szklanka umiera to nie krzyczy.
Słychać tylko jak pęka jej serce.
Ciebie to nie boli.
Zresztą szklanki nie mają uczuć.

Ale tylko ta jedna, jedna na milion potrafiła pokochać..."

A może by tak?:)
Ogólnie-fajny pomysł,ale z kwestią szklanek polemizowałabym-raczej mają uczucia ;).
Pozdrawiam
Kaśka:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×
×
  • Dodaj nową pozycję...