smutny płacz

[Mariusz_Olkiewicz]

idą na rzeź
jak te barany
tłumy wiwatują

krople stukają
rzeźbiąc posągi
w nagich ciałach

krwawy deszcz


nie czują bólu
blizny zaschły
strach pozostał

łzy spływają
malując obrazy
na czystych dłoniach

smutny płacz

[makarios_]

@Mariusz_Olkiewicz

grzechot rzucanych kości
plask i mlask miażdżonych zwłok
co dziennie w domach gości
przeraźliwych myśli tłok

lęk wszędobylski zgroza
ambiwalentność uczuć
obojętności doza
wiele serdecznych ukłuć

jedyna jest nadzieja
na lepsze życie wieczne
do serca się przykleja
uczucia rodząc szczęsne

[Mariusz_Sukmanowski]

szkielet się posypał
"smutny płacz"
kości zostały rzucone

Aaaaa,
bym zapomniał. Wychodzi na to, że Juliusz Cezar się jąkał, więc:
Alea iacta est.

[maria_bard]

Na pańską prośbę:

Po pierwsze - zawsze zniechęca czytelnika błędna edycja. Szczególnie, że dotyczy tytułu i od razu wkłada tekst w pewne ramy. Może szkoda.

Po drugie - odbieram ten tekst jak odstały, przerobiony banał. Nic nowego pan nie napisał, nie zaciekawił czytelnika.

Wróciłabym na swoje zwykłe miejsca pozostawiając poetykę Juliusza Cezara i starożytności historykom.
I niech mi pan nie mówi, że tekst dotyczy dzisiejszej soboty :-))).
Życzę dobrotliwej Muzy. Pozdrawiam. E.