Elegie Lotosu V

[adolf]

Z najlepszego drewna był krzyż już gotowy
a skałę poddali trepanacji aby
Mesjasza, jak olej, wlać ziemi do głowy
i świętszych nawyków jutrzejszy świat nabył.

lecz czegoś zabrakło, tłum z nudów się rozszedł
żałobne się stroje postarzały kurzem
stypę odwołali więc zabrali kosze
wypełnione chlebem. Nie zdołał ich urzec

postawą męczeńską -- bo nie było śmierci,
ofiary na krzyżu. Nie odkupił grzechów
nigdy nie zmartwychwstał: zestarzał się, twierdził

że został zdradzony, tym że go nie zdradził
Judasz, co wyparłwszy zła się swego nie schudł
ani grama z serca - więc do Nieba trafił.

(?)