Najwyższego atrybuty

[makarios_]

Przez kruki karmiony pośród gór wysokich,
posilany z dzbanów co znów były pełne,
stał się świadkiem mocy, wichrów, gromów srogich
- pokruszyły Horeb, rozszalałe, groźne...
Boga w nich nie było - Jehowy, Świętego,
tak samo jak w ogniu i trzęsieniu ziemi...
Potem głos usłyszał, cichy - Wszechmocnego
- dostrzeganie Ducha w bohatera mieni.

Potęga Jehowy do dziś działa cuda,
widziane oczyma wiary niezachwianej,
nie straszna jest groźba ani zdrada knuta,
takim, co go widzą w przestrzeni usianej...
Wiekuista Boskość nim się znamionuje,
ciosami błyskawic, hukiem wodospadu
- Istota Najwyższa moc swą prezentuje,
poprzez symbol tura w roli emblematu.

Nikt nie zdoła sprostać wiekuistej mocy
- Imię Jego sławne, święte i potężne
- dowodów nad głową bezlik każdej nocy...
Przejaw uwielbienie Jehowie należne!
Dla Niego narody jako pył na szali,
lekce waży pysznych, siłą swą nadętych
- wszyscy buntownicy są zaiste mali
- unicestwi wrogów bezczelnie zawziętych.

Jest niewyczerpanym źródłem ducha który
święty jest w działaniu, jakże różnorodnym,
czynna siła sprawcza - podobna do aury,
którą w krąg roztacza jawem wiarygodnym.
Udziela go nieco tym co Jemu służą
w Niebie i na Ziemi, z oddaniem, w pokorze
- wsparci Jego duchem swych oczu nie mrużą,
nawet jeśli z lwami są w więziennej norze.