Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

o Panie, Ty jeden tylko wiesz…jaka droga przed nami i dokąd*


Rekomendowane odpowiedzi


myśli zatopione w Jakubowej studni
garną się nieśmiało ku błękitowi

chrzęst żwiru pod stopami Niosącego
kusi zapachem niezbadanej tajemnicy
do końca

On jest jak drzewo
zasadzone nad źródłem
liście jego nie więdną
i wydaje owoc w swoim czasie

nie chcę być plewą kórą wiatr rozmiata
w ogromie mojej pustyni,

nie zbieram drewna jak wdowa z Sarept
ale jedynie gałązki

kurczę się więc z braku żaru
w mojej samotni
On wkłada mi do serca coś pokrzepiającego
a ja nie mogę pojąć co to jest

mówi :

Duch wieje tam, gdzie chce” (J 3,8).
Nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża;
Szkoda, że wieje nie wtedy, kiedy ja chcę,
ale kiedy On pragnie.

bez sensu pytanie dlaczego
nie pojmiesz co to jest
możesz jedynie Go zaprosić lub odrzucić
zdecyduj

* słowa Jana Pawła II
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@sława_zaczek

wielu w owym dniu mu powie Panie
bezbłędnie wieścił przecież przewidział
gdy dokonywał pierwszego Kanie
jemu wierzących bardzo doceniał

orzekł że droga jedna do życia
niewielu szuka niewielu znajdzie
rzesza z palmami dąży do zmycia
szkarłatu grzechów Jego czekajcie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@sława_zaczek
No, no Poetko, pięknie poprowadziłaś czytelnika do Jakubowej studni gdzie Jezus odpoczywał, czytania czwartkowe,i Liturgia Św. Pawła , daje nam nadzieję do źródła Wody Życia!

Nie chcemy być plewami, ale jesteśmy , ziarnem tylko nasza wiara!

Serdeczności!
Hania

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...