Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś

  • Niestety, Twoja zawartość zawiera warunki, na które nie zezwalamy. Edytuj zawartość, aby usunąć wyróżnione poniżej słowa.
    Opcjonalnie możesz dodać wiadomość do zgłoszenia.

    ×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Przywróć formatowanie

      Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

    ×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

    ×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

    ×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

    ×


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • andrew
      Dwa razy

      Przez andrew · Opublikowano

      @Ewelina ...  różowa sukienka a la Merlin Monroe tak  to  w niej ... ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • wierszyki
      Krzysiowi

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Bardzo ładny wiersz. :)
    • Stary_Kredens
      głupie

      Przez Stary_Kredens · Opublikowano

      @viola arvensis rzeczą ludzką jest błądzić, ale zgoda," bez Boga to ni do próba" tylko że niektórzy nie wierzą a czasami są bardziej moralni niż Ci co wierzą , więc może Bóg to stan serca?  Nie wiem , a z tymi wyborami , to też różnie bywa poznałam ludzi którzy od dzieciństwa nie zaznali miłości i zeszli na złą drogę co nie usprawiedliwia złych uczynków, ale daje pewne zrozumienie i wtedy z tą odpowiedzialnością już jest nieco inaczej  Pozdrawiam serdecznie Kredens 
    • Toyer
      Przestrzeń motyla

      Przez Toyer · Opublikowano

      @Stary_Kredens Wieczna miłość jest nie z tego świata - ta ludzka bywa ułomna - nie twierdzę że nie można się zakochać na całe życie - ale myślę że w dzisiejszych czasach to jest trudne - rosnąca ilość rozwodów - zemsty intrygi - ludzi którzy się kiedyś kochali - miłość to walka z czasem - o to by tą miłość zachować 
    • slavu
      Krzysiowi

      Przez slavu · Opublikowano

      zielony kraj koników polnych po krawędź świata lawiną traw posypany, spokojem snów tkany   widać, jak po alejkach nieba skrzypią wywrotki małych marzeń   śpij, a ja zapalę latarnie, by przez noc ożywić drogę, by zabrać trwogę

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...