Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Niedziela, 1


Gość

Rekomendowane odpowiedzi

Ścieżka życia, wokół drzewa obrosłe smutkiem
Jesień - spadające liście gonią mój cień
Niczym kobry - waląc w Ziemię z kosmicznym hukiem
Coraz wyższe krzyże stawia, żądając zbawień.
Chociaż droga poprzez lawę zdaje się martwa,
Lawę zimną, żrącą popiół zgasłego ciała,
Pomimo ciał wrosłych w korę pustego działa,
Brnę do domu - to jest jedna, jedyna tratwa.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...