Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Czy jesteście gotowi? Liść. Miniaturka dla AGNIESZKI H. 7grudnia2013 13:21;47 Głupiec 7grudnia2013 13:47;21


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nie myślę, lecz wieżę, że kiedyś stanę się bogaty,
wtedy, jak stoję, wyjdę i zostawię klucz od chaty,
śmierć wszelkich dóbr doczesnych i tak pozbawia,
ona jednym bogactwem, dla innych będzie biedą,
jaźń ma ponowne narodziny murowanie zaklepane,
to nie w kalarepce, a z dópą narodziny chcę przyjąć,
kalarepkę i kapustę siał będę, otoczony swą schedą,
chodząc wokół nich, słuchał będę czy serce im bije,
potem głowy będę ścinać, patrząc czy nie zapłaczą,
odpuszczę im dopiero wtedy, gdy krew z ran popłynie,
i nie będę uważał, jak wy uważacie za pokarm świnie,
i będę wiedział, że to nie bukowskiego, a Boga dzieci.
14 października 2013

Liść
I ten spektakl przegadam, bez ujmowania w małą formę,
gdy chłodny wiatr z przekąsem zawodzi niczym złe licho,
liście w ten rytm wprowadzone wirują, jak w walca pląsie,
na dukt gąszczu leśnego wchodzę i stało się wokół cicho,
noga za nogą brnie po kobiercu z liści powodzi szumnie,
skrzydlatych letnich duszków już z nikąd nie słychać treli,
jesień zatryumfowała nad latem jaskrawych barw pasteli,
o odmiennej barwie bieli z tego dywanu liść do ręki biorę,
zrobię użytek nim go pokryje szron splinu p. mrozińskiego
niezwykle on duży, zatem na nim napiszę wiersz, lub list,
23 października 2013

Wiersza miniaturka w diecie

Dużo jedzą, nie trawią,
nieprzyzwoicie srają,
a myślą o sobie wiele,
do myślenia są leniwi,
i myślą, że sobie myślą,
gdy dietę swą zmienią,
rozwaga treściwa będzie,
brzuch nie wezdmie,
dociekaj - myślenie nie boli.
7 grudnia 2013

Głupiec
Ten ubrany jest, inny goły,
jeden usmarkany, ten usrany,
ten wychyla się z czymś na poły,
a czy mędrzec jest ci znany?

Głupca spotykasz co kroku,
nie wiesz kim on jest, gdy nie gada,
po mowie poznasz go w mroku,
mowa to ubiór, umysłu zdrada.
7 grudnia 2013 13:47;21






















Opublikowano

:) My Polacy wiemy, że narodem jesteśmy wybranym, zatem najlepsi jesteśmy z pośród narodów. Pomimo iż jamę ustną płuczemy szczotkując zęby i tak z niej śmierdzi. Zobacz jak to sprytnie skonstruował Bóg, dupa zębów nie posiada, z niej szlaka wychodzi, umyta nie śmierdzi i każdy samiec do niej się garnie jak do róży. Inne narody nie bawią się w takie niuanse, jak; ł l, rz ż, u ó, ś ź i tak dalej. Zatem gdy nawet napiszesz dópa, nic to nie zmieni, bo ona i tak dupą pozostanie. Gdy użyjesz sz, czy rz w słowie pieprzyć, i tak odbędziesz stosunek blisko ludzki. Pisząc słowo wiara w odmianie na wieżę, twoja wiara będzie i tak miernej jakości, a to wszystko może ci wyjaśnić jednym zdaniem jogin, który nie mając natchnienia duchowego, ma za to widzenia dupowe.

wieżę Babel pomyliłeś...
ja wierzę, że ortografię mam w kieszeni - to dopiero jest bogactwo.
Jolanta_S.

po co to wbijać w poezję współczesną? pełno błędów i niekonsekwencji. muszę na siłę być poeta, choć wiem tylko, że o rymy chodzi. ale niekoniecznie, może jak ja taki nidokształcony to mnie jako prymitywistę.
Marek Orzełowski

Zarzuciłem sieci i złapały się ino dwie elokwentne rybeńki, gdy reszta czytających zoczyła, że pisatiel ma dostęp do Internetu i poprawy ortografii w Wordzie.

:) Czytając poetyczne dzieła ubiegłych stuleci piewców, widzimy piękny skład, rymy. Współcześni twórcy ustalili nowe kanony pisania poezji tak zwanej. Ma być ona krótka zwięzła, bez rymów, zagmatwana tak iżby czytający głowił się o co takiemu chodziło, że tak napisał Ale inni z kółka wzajemnej adoracji, korzystając z prawa do komentarza przypodchlebiając się do rzemiechy, liżą mu nie buty pana Krzywaka, ale dópę. Ale jak by nie patrzeć, to jest komentarz ze skopaniem komuś za jego twórczość dupy. To już dziko posunięta krytyka do rynsztokowego języka. Zatem jeżeli wypaczyliście znaczenie poezji jako ten naród wybitny, możecie też olać pisownię z ortografią, wam to ujdzie, jako wybitnym underground poetom.
Wy wiecie to, że wszystko co w tym wszechświecie, to Stwórcy Najwyższego klon, i o tym wiecie też, iż tym sposobem jesteście Boże dzieci, tak też i zwierzęta Jego są latoroślą. Wnikając głębiej w sens stworzenia, okazuje się, iż jesteście mi rodzeństwem, jak i zwierzęta. Jeżeli matka urodzi dziesięcioro dziecisków, z czego połowa to upośledzone towarzystwo, ale czy rodzicielka zezwoli na ich krzywdzenie przez resztę zdrowej czeredki? Bóg jest nie rychliwy, ale sprawiedliwy, zatem oczekujcie zapłaty za traktowanie jego dzieci jako pokarm, bo rzadko kto ma pojęcie co dzieje się z chwilą odejścia z ciała, więc egzystując sobie beztrosko mówi, że jakoś tam będzie. Jest to najczystszego wydania idiotyzmu obłęd, by nie brać w swe ręce przyszłości i wyśmiewać tych, którzy mają o tym odwagę mówić. Toteż radzę niektórym, by nie wychylali się z krytyką, gdy nie posiadają na temat życia i śmierci wiedzy, bo nie w moich oczach kreują na głupców, ale i tych, którzy czytają ich bezsensowne komentarze, a prawdę o tożsamości znają.


Proszę, przeczytajcie pouczające dzieło Ignacego Kraszewskiego pt. "Kawał literata". Skoro pokora mi mówi, iż wiekopomnie On o mnie napisał, to może i wy także spostrzeżecie, że to o was również On pisać raczył.

  • 3 miesiące temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Czytałam go trochę niegdyś :) I były tam też utwory, które zrobiły na mnie wrażenie,  ale z czasem doznałam wrażenia, że facet przynudza i nieraz brakowało mi głębi w tym jego pisaniu. 
    • @Arsis Gdyby nie smutek, nie wiedzieliśmy jak wygląda radość... Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Annna2 Tak, uważam że są ważne. I wcale nigdzie nie jest powiedziane, że to muszą być takie od razu i zawsze chwile najzdrowsze. Oczywiście lepiej jak są zdrowe, ale fajne chwile i odrobinę niezdrowe też są w cenie, zawsze były i być może nawet bardziej :)
    • Między zaułkami duszy znalazłaś dla siebie miejsce i nic siłą Cię nie ruszy  Znając każdy mój zakątek,  wszystkie piętra, zmartwień, myśli  Krzyczysz z całych piersi i czekasz aż echo wybrzmi    Po omacku, zagubiony, trafiłem na twoją rękę  Z lękiem, że Cię stracę trzymam mocno  Jak tylko potrafię  Choćby zgasło słońce i zabrali nam powietrze  Ciemną nocą rozniecimy żar na lepsze  Dni, wieczory i poranki    Wiedząc, że nikomu winny nic nie jestem Zmieniam los swój prostym gestem  Wyławiam echo znajomego hałasu  Tak słodkiego dla mnie i gorzkiego  Jak owoc impasu    Ciepły głos, choć tak bliski jeszcze niedawno  Dziś tak jest daleko  I słyszę ledwo, jak jego dźwięk odbija się  po kamienicach duszy  Smutne , samotne echo  Kto ma je usłyszeć  Kto nastawi uszy  Odkrzyczy z nadzieją, że krzyk ten wykruszy  Mury , łańcuchy i nasze kajdany    Smutne, samotne credo Opuszczone wyznanie wiary  Czy jest ktoś, kto powie, jak bardzo niechciany  Może czuć się stary but bez pary    Czy jego stracie bez miary  Ktoś poradzi ?     Więc wszystkiego tu pełno, tylko Ciebie tu brak  Bez Ciebie nie mam już celu, jak statek bez morza  Opuszczony wrak    I dość mi już tego błądzenia  Od dawna jestem w twoim polu rażenia  Dalej mam oparzenia po Twoim dotyku Bez chwili wytchnienia w doznań Bałtyku  Promyku nadziei    Słodkie są dla mnie moje rany  Lecz nie dam się zranić  Nie zatracę miary  Sama odszyfruj mi swoje zamiary  Bo gubię się w Tobie, jak żeglarz bez mapy  Nudzą mnie puste atrapy A ty wśród nich, jak bunt bez utraty Harmonii Jak ogień, który nie parzy, lecz koi i grzeje  Więc w ciszy sie śmieje, skręcając w kolejną aleję  Swojej świadomości, czekając twojej wiadomości    A ty ,niemy aniele , nieś echo w swoim ciele  Mając nadzieję że dotrze w zaułki duszy   
    • @violetta A mój drugi Tomik Poezji polubisz-:)Właśnie widzę w Zapowiedziach…mój zielony kolor okładki…i cieszę się bardzo-:) @Alicja_Wysocka „ Na krańcach klawiatury” być może jesteśmy ( tego nie wie nikt)a jednak czujemy ..pisząc gupimy i znajdujemy aby znowu zgubić na chwilę ( wierzymy) pióra…i ten Twój wiersz ..moja zapowiedż drugiego Tomiku ach

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ..wzruszyłam się.Może to tylko deszcz…
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...