Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

z upływem lat nabiera znaczenia
gest słowo uśmiech
zawieszone na szybie tramwaju
niespodziewany dar losu
manna spadająca z nieba

okruchy wspomnień
inaczej złożone
nadają majom pogodny wydźwięk
oczekiwań trzmiela
nad marcowym pąkiem

tyle spełnień
marzeń szeptanych do ściany
niepokojów i szczęść zaciskanych w pięści
by dochodząc do kresu wędrówki
nic nie rozumieć
pragnąc
pozbyć się lęku poczucia winy

Opublikowano

@Baba_Izba
Tak trudno Izo pogodzić się z kresem wędrówki!
Zauroczył mnie Twój przekaz, jak zawsze.
Cieszę się,że mogłam poczytać Twój wiersz -poruszył emocje i to bardzo!
A punta i dla mnie do przemyślenia-zapamiętam i zabieram!

Serdeczności!
Hania

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Myślę, ze każdy czeka na to COŚ; niektórzy nazywają to nadzieją,
uważam, że żyje się dotąd, dokąd nie pozbędziemy się oczekiwań,
pragnień. One są motywacją i motorem działania a poczuciu choćby
odrobiny szczęścia towarzyszy lęk o jego utratę.
Serdecznie dziękuję i
pozdrawiam
- baba
  • 1 miesiąc temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...