Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wstałem. Cud.
Nie lubią mnie. Świetnie.
Nie lubię ich. Trudno.

Nie jestem od wybaczania tym bardziej
od unoszenia ich wszystkich grzechów

stworzyłem coś brązowego
na kształt i podobieństwo
poezji współczesnej.

Tak mnie to brzydzi. Bywa.
Czytam ich. Nuda.
Czytają mnie. Trudno.

Liżą sobie buty co przypomina Sodomę
za każdy wiersz liżą sobie

potem się nienawidzą
potem wybijają zęby
co przypomina Gomorę.

Szukam tego jednego, sprawiedliwego...

Opublikowano

@Marek_Orzełowski

wyrażenie przeżywanych emocji jest całkiem ludzkie
otwarte to wymiar odwagi, nawet jeżeli posunietę na granicę smaku
punkt widzenia autora na podstawie wiersza to raczej płytkość postrzegania innych.
Uwłaczające uwłaczającemu, cóż kwestia zasad lub
bezzasadności

Opublikowano

@M._Krzywak

Do czwartej strofy nieźle. Dobry rytm. Nie rozumiem jednak, co to jest to tajemnicze "coś brązowego". I mam nadzieję, że ten wiersz to nie jest to, co myślę, że jest :)

Opublikowano

Przyjmij dobre rady p. Michale
Spostrzegam, że się panu nieźle schandryczyło,
niczym życiem zblazowany bóg pan napisałeś,
w pańskim wieku należy zadbać o tężyznę ciała,
więcej ruchu, sen głębszy i rześki pan wstanie,
proszę nie mówić nie lubią mnie, ja pana znoszę,
chociaż pan w swej chandrze nie lubi i siebie,
a co mówić dopiero bliźniego, jak siebie samego,
w pana wieku ciężko wyrzeźbić na prędce kloca,
i trafnie przyrównał pan pisanie do wypróżniania,
jeśli poezja współczesna w barwie klocka zawarta,
w pana wieku nie wskazane jest pić mleko świeże,
ale je pijąc, kupa blada będzie, jak wiersz bez rymu,
to podobne zatwardzeniu, czy obstrukcji bywa,
i są trudności z napisaniem czegoś zmysłowego,
gdy czyta pan moje i się nudzi, pewnie pan nie trybi,
w tej Sodomie ja sprawiedliwy, dlatego nikt mi nie liże,
widokiem w szukaniu brak panu koncentracji w czytaniu,
proszę się pogodzić, z wiekiem na każdego to przychodzi,
a że buty sobie liżą, no cóż, taki czas, oni są młodzi,
chłopie nie załamuj się, weź się w garść, ciebie też stać.

Opublikowano

Marek Orzełowski - panie kochany, po tylu latach "gardzi poezją" nie pasuje. Tym co pod nią, jak najbardziej.

cezary_dacyszyn - nie dość, że liżą, to jeszcze się gniewają.

Sebek... - co wyście się tak tego biednego autora uczepili?

Ewa_K. - wystarczy wejść pod co poniektóre teksty i poczytać, co jest pod nimi. to jest to długie i brązowe :)

Jacek_Dyć - aleś pan nawalił...

Opublikowano

"Wolałbym być pierwszym tutaj niż drugim w Rzymie" (Juliusz Cezar). O kurcze..!! Niechcący polizałem stopy!! Rzecz w tym,że Cezar mówił to z pozycji Cezara, a nie z pozycji wiochy ;). Co to za splendor uprawiać mentorski styl wśród tych, którymi się gardzi??? Co do nadmiernych pochwał pod niektórymi wierszami: To trochę tak jak z obiadem u cioci. Wyszukuje się to co najsmaczniejsze i chwali. I jeszcze dziękuje się za podanie. Bo wiersz i wrzucenie go na forum jest dla wielu jak podzielenie się przygotowanym poczęstunkiem. To proste słowa, może naiwne. Zawsze łatwiej splunąć jadem ( to akurat nie odnosi się do Pana bo nie posuwa się Pan do indywidualnych złośliwości ).
Pogody ducha życzę MM.
PS. Niektóre komentarze są lepsze od wierszy ;).

Opublikowano

@marek_miros

Ależ ja się posuwam, nie do indywidualnych, tylko oficjalnych, całościowych, zbiorowych, grupowych, co zresztą od jakiegoś czasu widać. "Poeta", dla którego ważniejszy jest pozytywny komentarz, chociaż fałszywy, to taki sobie kompan do poetyckich, hm, rozważań. A przestałem od jakiegoś czasu krytykować, bo już mnie nudzą wszelkie bluzgi, wiadomości to tu, to tam, tu jakaś policja ma mi wjechać, to znowu ktoś, ileż można? Jeszcze jakby to robili jawnie, to pal licho, a tak to pokazują sobą całą współczesną poetykę, właśnie na kształt brązowej kupy.

Opublikowano

@M._Krzywak
Panie Krzywak ja również czytam innych, ale od krytyki się powstrzymuję, ale gdy ktoś w mojej zupie próbuje mieszać "niedomytym paluchem", to przeważnie też to olewam, lecz gdy ktoś pokazuje jakim to on"paluchem" nie jest, to jedynie staram się jemu udowodnić, iż tak naprawdę, to on (bez względu na kolor) gówno wie.
Pozdrawiam mistrza

Na ludzkiej puszczy tłoczno

Gdy głos na ludzkiej puszczy podnoszę,
to pytań nie pozostawię bez odpowiedzi,
nawet echo stłamszone ignorancją milczy,
Bóg jest siłą i inteligencją inteligentnych,
zatem rozważ, czy do twych pukam drzwi,
może w tym śnie budzić ciebie nie należy,
moderator odciął napływ źródlanej wody,
zaspokoić się trzeba, ale i wypróżnić też,
literaci jednak do szamba zaglądać wolą,
co w Asenizacji widać z odsłonięć klapy,
ale fetor nie przenika do mojego ogródka.
7 marca 2014

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...