Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

na starość będę chodził do parku
lub dogorywał w jakimś ośrodku
uzależniony od poezji i płynów
to najgorszy ze scenariuszy
zacznijmy od początku

nie będzie starości na starość
z równą wiekiem dupą przy boku
w grupie wesołego rydzyka
odkupię swoje przewiny
dźwigając głośniki

do nieba piechotą
będę szedł

chyba jednak
swoją drogą

przez krym
zakurwione pola
a i ucha nadstawię

a nuż ktoś zawoła

Opublikowano

@henryk_bukowski
A zawołam i jak :

"na starość będę chodził do parku
lub dogorywał w jakimś ośrodku
uzależniony od poezji i płynów
to najgorszy ze scenariuszy
zacznijmy od początku..."

Świetne!
Podpinam sie pod,,,resztę znasz!

Pozdrówki!

Opublikowano

Henryk_Bukowski - Mnie też się podoba. Nie owijasz sprawy w bawełnę. I dobrze, bo na to trzeba autorskiej odwagi.
Ty ją miałeś. A jak życie dalej się potoczy, to nie wiemy. Mam nadzieje, że będzie lepiej, niż w treści wiersza, czego wszystkim życzę. Mietko Podlasiak

Opublikowano

@henryk_bukowski
za co te pola? (mnie drażnią wulgaryzmy - toteż miast wierszy wolę Twoje rozkosznie delikatne komentarze)
a w tytule "w" jest zbędne, to ostatnie słowo też właściwie niepotrzebne (ja jestem domyślna) inni też, a kto nie to już poniżej...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jeszcze coś: Nie wszystko, co proste, jest banalne. Czasem właśnie w tym najzwyklejszym placku, w uśmiechu dziecka, w mące na blacie i cieple kuchni - mieści się więcej poezji niż w setkach słów poukładanych na siłę. To nie banał - to codzienność, która wzrusza. A jeśli kogoś nie wzrusza - może to właśnie jego zmysły zasnęły, nie poezja.
    • @Marek.zak1 spróbuję to zmienić ale mając tylko jeden wers to trudne

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • A mi się przypomina szuflada od Tuwima :)   Julian Tuwim - Kwiaty polskie - fragment   Mój dom. Mieszkanie. Pokój. Biurko. A w nim (pamiętasz?) ta szuflada, Do której się przez lata składa Nie używane już portfele, Wygasłe kwity, wizytówki, Resztki żarówki, ćwierć-ołówki... Leży tam spinka, fajka, śrubka, Syndetikonu pusta tubka, Jakaś pincetka czy pipetka, Stara podarta portmonetka. Kostka do gry, koreczek szklany. Bilet na dworcu nie oddany, Szary zamszowy futeralik, Zeschły pędzelek, lak, medalik, Przycisk z jaszczurką bez ogona, Legitymacja przedawniona, Brązowe pióro wypalane Z białym napisem "Zakopane". Korbka od czegoś, klucz do czegoś, Lecz już oboje "do niczegoś" Słowem, wiesz, jaka to szuflada... A gdy jej wnętrze dobrze zbadasz, Znajdziesz tam małe zasuszone Serce twe, w gratach zagubione..."       Pozdrawiam :)
    • @Robert Witold Gorzkowski No tak, bo jedni i drudzy to chrześcijanie. Pozdrawiam
    • @Marek.zak1 Mówię tutaj o Ziemi Ruskiej dla której w XIX wieku ukuto termin Ruś Kijowska Ożeniony z siostrą cesarza bizantyjskiego Anną książę Włodzimierz I w 988 roku przyjął chrzest i uczynił z chrześcijaństwa wschodniego rytu oficjalną religię państwową. Panujący w latach 1019–1054 Jarosław I Mądryumocnił pozycję Kościoła Wschodniegona Rusi Kijowskiej. Stanowił on początkowo metropolię w składzie Patriarchatu Konstantynopola i to właśnie patriarcha ekumeniczny dokonywał konsekracji głowy ruskiej Cerkwi. Metropolita początkowo rezydował w Kijowie, następnie we Włodzimierzu, tymczasowo także w innych miastach. Chodziło mi o „Pomiędzy chrześcijan obrządku katolickiego i wschodniego” może nie do końca trafny skrót myślowy.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...