Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

tu nie ma nikogo
jest tylko lampka
której nikt nie zapala

jest dzień
jest noc
która długo każe czekać
i bywa za krótko

wtedy widać jej włosy
rozchodzą się po pokoju
jasność nawleka się na ciemność

nie patrzy
nigdy nie patrzy
istnieje w innych konstelacjach
jej świat oddala się
można ją tylko zobaczyć






11 września, 2013 (z nieoficjalnego cyklu " wiersze napisane w jeden wieczór")

Opublikowano

@Stary_Kredens


Wiersz ma prytwatną logikę autora i dodatkowo tyle prywatnych logik ile czytelników, którzy się nad nim pochylą. Wszystko w tym wierszu jest nieprzypadkowe, czasem piszę teksty z fragmentami, które sam mam problem zrozumieć, ale ten wiersz w każdym miejscu mówi dla mnie o czymś o bardzo konkretnym. Bardzo dziękuje za komentarz.

pozdrawiam, Nikodem

Opublikowano

@a._mrozinski

tak zazwyczaj robię:) trzymam i poprawiam miesiącami i tak się przywiązuję, że trudno dojść do miejsca, w którym poczuję, że już jest najlepiej jak umiałem. Tak powstaje wielki zbiór niedokończonych wierszy:) Ale masz racje, trzeba szukać złotego środka, jeśli chodzi o ilość dni i tygodni

pozdrawiam, Nikodem

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Robert Witold Gorzkowski @Roma   może zacznę od tego; Każde z Was zapewne czytało Chłopów - Reymonta czy trylogię i jeśli czytaliście uważnie na opisy przyrody stwarzające klimat. Gdyby taki opis wyrwać z tekstu odpowiednio poszatkować powstałby współczesny wiersz wolny. np:  "A dnie przechodziły niepowstrzymanie, narastały kiej te wody płynące z morza wielgachnego, że ani im początku, ni końca wymiarkować, szły i szły, iż ledwie człowiek ozwarł oczy, ledwie się obejrzał, ledwie coś niecoś wyrozumiał, a już nowy zmrok, już noc, już nowe świtanie i dzień nowy, i turbacje nowe, i tak ano w kółko, bych się jeno woli boskiej stało zadość!"  - Chłopi a teraz metamorfoza   A dnie przechodziły niepowstrzymanie, narastały kiej te wody płynące z morza wielgachnego , że ani im początku ni końca wymiarkować, szły i szły, iż ledwie człowiek ozwarł oczy, ledwie się obejrzał, ledwie coś niecoś wyrozumiał, a już nowy zmrok, już noc, już nowe świtanie i dzień nowy, i turbacje nowe, i tak ano w kółko, bych się jeno woli boskiej stało zadość!   i mamy wony wiersz - dopiszę jeszcze zjawiskowy, cudowny ...   Robercie - odwalasz kawał dobrej roboty przypominając fakty historyczne, do których ja bym nigdy nie dotarł Romo - ubierasz uczucia i emocje w rymy - chwała   Alicja i Naram-sim mają rację: inspirująca treść zamknięta w zasadach poetyckich zarówno wierszy rymowanych jak i wolnych (wiersze wolne też mają swoje zasady - dla mnie najtrudniejsze do przestrzegania) tworzy dobrą poezję. Pozdrawiam
    • @Annna2 piękna modlitwa i wzniosła.  Pozdrawiam:)
    • @MIROSŁAW C.Czuję zapach maciejki i smak lipowej herbaty, pięknie! 
    • @GosławaNiech "zostanie na dłużej" , bo on sam w sobie jest wspomnieniem. Piękny, przejmujący wiersz. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...