kociokwik

[Jan_Nepomucen]

powietrzna klisza zapisuje wczorajszy sen
na wyspie kropli żywicy
z uwięzionym światłem

wszystko dzieje się na niby
następuje przestrzeń
kołuje jak jastrząb
w coraz więcej ważące
wspomnienia z atmosfery jaźni
trwającej pół litra

tu kończy się czas i zaczyna opowieść powrotna
drogi samotnie wracającej cieniem
ogromniejącym w kamień pod którym
jak pod piątym zmysłem chowa się przerażona twarz
całonocnej biesiady ołowianych żołnierzyków

nad ranem przy pustym stole
umierają jak ryba bez wody
wśród białych ścian nowego betlejem
dla wczorajszych bogów
tak rodzą się przyjaźnie
i wszystkim po równo dnia
w świetle zapomnienia

pod drzewem płoży się liryzm umierania
z nadmiaru moczu i soli
śpiewając o góralu któremu nie żal
pytająco do lustra
z pogorzeliska domu

[marek_miros]

To jakiś eksperyment?

[bazyl_prost]

to nie kociokwik tylko zmierzch i świt

[Gość]

Tekst napompowany mikrowątkami jak na pogubienie.

[andrzej_barycz]

Tak czytam, tak rozumiem :

wczorajszy sen
kropla żywicy z uwięzionym światłem

na wyspie wszystko dzieje się na niby
przestrzeń kołuje jak jastrząb
w coraz więcej ważące wspomnienia

pół litra

tu kończy się czas i zaczyna opowieść powrotna
drogi samotnie wracającej cieniem
ogromniejącym w kamień pod którym
jak pod piątym zmysłem chowa się przerażona twarz

nad ranem przy pustym stole
umierają jak ryby bez wody
wśród białych ścian nowego betlejem
dla wczorajszych bogów
płoży się liryzm umierania

z nadmiaru moczu i soli

śpiewając o góralu któremu nie żal
pytająco do lustra
z pogorzeliska domu

[LadyC]

przegadałeś Panie aż do granic ;)