Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Waldku !
Ciekawie wiersz oczekuje odpowiedzi , i masz:
- bać się realu , bo nieprzewidywalny , dziś słońce ,juterkiem deszcz,,,!
Oczywiście , są ważniejsze sprawy , ale to już nasze osobiste!
Pozdrawiam!
Hanna

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



chmura o nazwie "arka Noego" nie jest osobista, jest jak najbardziej popularna i nie podlega tresurze, twoja hiperpozytywna postawa mierzi mnie do kości, aż chce się użyć jakiejś inwektywy dosadnej, jednak się powstrzymuje, nie zasłużyliście na koronę i majestat
Opublikowano

W każdym przesądzie, zabobonie, baśni, bajce, gawędzie itp. jest ziarenko prawdy, zapomnianej wiedzy. Skądś to się wzięło, te powiedzenia, przysłowia i zabobony też. Nie tylko z bojaźni, przede wszystkim z obserwacji. Np. kiedy jakaś sytuacja się powtarza, tworzone jest przysłowie. Po latach nikt nie pamięta co spowodowało jego powstanie ale i tak jest używane tylko w pewnych sytuacjach.

Reszta, z przymrużeniem oka :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


gdy ci kot przebiegnie drogę
nie mów że to pech
wyrwij kotu z d..y nogę
aby szybciej zdechł - nie humanitarne

ale gdy ci kot przebiegnie drogę to tym gorzej dla kota - może być

tego rodzaju powiedzonka można by mnożyć

jest to jakaś forma zabawy ludycznej którą sumując można powiedzieć

nie wierz w gusła
by ci nie uschła :)))

pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Wstydzą się oczu jeziora,                       pluskiem wody... nas woła! Pozdrawiam, wydaje się że patrzy?
    • Miłość! - jak jedwab - na ciele - spojrzeń, miraży nieskończenie wiele. Kwiaty majowe, głowa pochylona Szuka w Twych rysach rysu Apollona.   W objęciu, w uśmiechu, wśród gier, słychać cichy szelest, tylko cichy szmer, wśród słońca fanfar, wśród dzwonków, wśród tanów, tętni i wybrzmiewa pieśń wiosny łanów.   Dech rozedrgany a dłonie zwilżone, usta rozwarte a oczy zmęczone. Wzrokiem wodzimy po całej przestrzeni, sobą - jak ułomkiem chleba - karmieni.   Biel skóry, czerwień - wyrwana przed ciało, cisza świata, co krzyczy - mało, mało! Zerwać, wyszarpać, napoić, ukochać, zjednoczyć się, by potem znów szamotać.   Dwa pawie, pazury, mrok i tortury! Światło! Ach - to już! I choć nad rankiem słońce blaskiem wita, wśród nocy Erosa róża zakwita.   Porzuć myśli, porzuć słowo! Tylko w szeptach, różę pochwyć kurczowo - rwij ją w szale, chciej wyszarpać jej słodycz! Tylko gniew zachowaj - i krzycz!
    • nie słyszysz ciszy choć na nią popatrz na niemą drwinę sytego świata o ustach pełnych jadła i Boga lecz pustym wzroku który odwraca od tych maleńkich niewinnych istnień co tysiącami w niebyt odchodzą bez skargi choćby cichej najcichszej w głodnych mirażach by ryż i proso i zapach mleka w niepamięć włożyć gdzie śmiech beztroski fałszywą frazą a zapadnięte dorosłe oczy martwe i suche bo już nie płaczą i to milczenie takie nieznośne że chciałbyś stłamsić sumienie wyciem jak tylko możesz głośno najgłośniej by tego krzyku ciszy nie słyszeć
    • Są takie kobiety, które już na pierwszy rzut oka wyglądają na kłopoty.
    • @Alicja_WysockaCześć Ala. Dzisiaj jestem przypadkowo, bo prace warzywnicze i sadownicze są w spiętrzeniu - ogórki , pomidory, biała rzodkiew, fasolka,pietruszka, wiśnie, śliwki itd itp. Ale Ci powiem, że z białym Ci do twarzy, choć mimo wszystko wolę rymowane. A w związku z tą ciszą, napisałem  kiedyś taki wiersz pod tytułem "Brzmienie ciszy". Wkleję go dzisiaj. Pozdrawiam lipcowo, Andrzej.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...