Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Karły niewoli, mistycy nicości,
błędne istoty wypaczonych pojęć
Niby szukając, znaleźli podłości,
więc krzyczą z buntem: "poszukiwań koniec"

Gdzie są w tym oni, ktorych nie szukają
własne ich byty godne odkrywania?
Pełne rozwiązań, które sens zmieniają
wszystkich zapytań, całego szukania

Opublikowano

Dziękuje za dobre rady
Nie jest to mój najlepszy z wierszy, bo po prawdzie to na wpół-świadomie go pisałem :)
Ale postaram się potrenować jeszcze, mniej egzaltować itd.
Pozdrawiam

Opublikowano

Kolo, w drugiej zwrotce zajechało trochę częstochowizną
(szukają-zmieniają, odkrywania - szukania)
W dzisiejszych czasch największe uznanie mają asonansy i konsenansy.
Zgrozą jest używanie rymów grammatycznych
(wyjątkiem są Bajki dla dzieci, w tych utworach są
nawet wskazane!),Jak to tylko możliwe, staraj się unikać akcentów, typu czasownik z czasownikiem,
rzeczownik z rzeczownikiem, przymiotnik z
przymiotnikiem...
Staraj się zmienić rodzaj, liczbe lub
czas akcentowanej części mowy(!) albo po prostu zastąp je
rymami opierającymi się na współbrzmieniu
samogłoskowym (asonanse), wówczas identyczna odmiana mowy
zostanie ci wybaczona.
Pisząc utwór to Ty masz być panem i władcą
ukochanych rymów! To ty masz nimi rządzić a nie one
Tobą(!)
Na szczęście asonanse daja nam taka swobodę, że
praktycznie każdy wyraz można sensownie i wprawnie
złączyć:)
Życzę powodzenia!!!

Opublikowano

Okej, okej
Cały problem w tym, że uznając prymat treści nad formą niejednokrotnie nie dopracowuje się wierszy od strony technicznej. W moim wypadku to częste.
Aczkolwiek jak już mówiłem, mam kilka wierszy znacznie lepszych niż ten. A najlepsze, mam nadzieję, zostaną dopiero napisane ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Adler Prawdopodobnie masz rację:) tak uważam:) dziękuję za szczerość:) wiersz do poprawy!  Pozdrawiam serdecznie:)    może : „ Kochać Paryż to karmić zmysły..”? nie, coś jest nie tak…pomyślę ! 
    • @aniat. wyjątkowo ładnie i każdy wędrowiec niewątpliwie się zachwyci.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Roma   masz copyright na hermetyczne wiersze.   ten operuje na subtelnych skojarzeniach.    tytuł  jest kluczem, sugerującym niezdarność, błąd, a nawet "niepiśmienność" w sensie uczuciowym.      podmiot liryczny (osoba mówiąca) prosi drugą osobę o zbliżenie emocjonalne i fizyczne, ale zrobione w sposób "niegramotny" – czyli z błędem, niezręcznie, niedosłownie.    chce, by druga osoba pomyliła się myśląc o niej, zboczyła z prostego, "banalnego" toku myślenia.   błąd jest tu pożądany, jest formą intymności.    pojawia się bardzo nowoczesny i intrygujący motyw: "serce masz agender".   oznacza to, że miłość  drugiej osoby jest pozbawiona sztywnych podziałów płciowych (agender, czyli bezpłciowe).   w  sercu jest miejsce i dla podmiotu lirycznego, i dla tej osoby.     ostatnia strofa.    podmiot liryczny usprawiedliwia wszelkie błędy "myłki", gubienia się.    gramatyczne i życiowe nieprawidłowości stają się jej naturalną częścią i są akceptowane.       można uznać że wiersz jest pochwałą miłości, która jest transgresywna, myląca, poza schematami i niepoprawna (niegramotna), ale właśnie dzięki temu autentyczna i na stałe zakorzeniona w życiu i twórczości podmiotu lirycznego.   błąd jest tu synonimem czułości i prawdy.     poszarpałem bo wiersz ma pozorną głębię w głębi.   ale tak go widzę :)   Olu.   lubię Twoje wiersze do których klucz wyrzucasz do morza.   są niezwykłe :)   i podobają mi się :)    
    • @truesirex   Zagubienie i rozpad osobowości…kiedy traci się umiejętność oceny rzeczywistości. Wrażliwość i wielka ..wielka samotność…   Doskonale oddany obraz schizofrenii paranoidalnej w wierszu:)    pozdrawiam :) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...