Piekielne noce na dwunastego lipca w dwadzieścia dwie rocznice

[M_Patriota]

[ na dziewięćdziesiąt dziewiąty wiersz tutaj ]

Poeta nie śpiewa, poeta nie tańczy.
Poeta, to miewa, czego nie miewa
Szczęściarz wybrańczy.
Poeta z bólu życia się zrodzi
I w duszy siebie zwodzi,
I w słowie nie brodzi,
Lecz ujmuje, to co znajduje
I powiada sam do siebie:
- Ludzie obchodzą różne rocznice:
Życia, Ślubu, Śmierci.

U mnie, jak nietykalne dziewice,
Za trzy rocznice będzie wieku ćwierci:
Umarłego ciała, lecz duszy powstańczej!
Niemej mowy, lecz w wyrazie poetą samozwańczym:
Byłem dzielnym, przeciw nocom piekielnym!
Byłem smutnym, kiedy los dopadł mnie okrutny!
Wylałem więcej potu, aniżeli inni wody wypili.
Łez to nie wylewałem, bo w duszy się głębiły...

Inni w luksusach życia pławili
I po szyję ze szczęścia w nim się topili...?
Ja się żywiłem tęsknotą
I w nadzieję duszę wpędzałem...
Lecz obrazić Boga się nie ośmielałem,
Albowiem odpowiedź ciągle miałem:
Lepiej żyć na kole i brać w rękę pióro,
Niż być w dole z nieznanym imieniem!
Bo na ziemi to tylko formalnych dla zasad biuro.
...Umrzeć dla wiary umie tylko poeta -
On za życia nie zbija bogactw gary,
A tworzy słowo, które jest mu niezmiernej miary,
Co przetrwa: stal, srebro i złoto
I nie owinie się w błyszczące płócien szaty,
Lecz w prostocie słowa
...Wniesie ducha nieśmiertelnego
Do każdej chaty, która je przywoła?

[bazyl_prost]

beczka dziegciu

[M_Patriota]

W moim przypadku nie.