Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



A wiesz co Michaś?
Pracuję z małymi dziećmi. Masz pojęcie jak one potrafią się denerwować i wkurzać? Nie radzą sobie ze swoimi emocjami, są za malutkie.
W razie ataku histerii, przytrzymuję i przytulam mocno takiego maluszka i to pomaga.
Nie ma Ciebie kto przytulić?
Zdystansuj się do sprawy, wyłącz kompa na jakiś czas, a wszystko zblednie.

Trzymaj się :)



Widzę, że jednak kult bożka jest wpojony pokoleniom od lat :)
Tak się składa, że też pracuje z małymi dziećmi ( i nie tylko małymi) i jakoś nie widzę żadnego związku.
Jak tak się kochacie nawzajem, to się przytulajcie sami, wtedy zrobicie sobie przerwę od komputera, a facet oprócz pierniczenia głupot znajdzie sobie jakiś sens w życiu.
  • Odpowiedzi 71
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


No właśnie... ja już w tym roku byłem na Saharze, nurkowałem i schodziłem łodzią podwodną na dno Atlantyku, zaglądałem w kratery wulkanom.
A jak ktoś świata nie widzi poza monitorem i dufa we własne znaczenie na niszowym teraz Forum, to tak wyglądają jego reakcje, jak można poczytać w tym wątku i nie tylko.


Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Myślę,że sporo by się zmieniło Michaś,gdyby każdy poeta podpisywał się imieniem i nazwiskiem;)ale to utopia:)

Ja osobiście, nawet dawałem w komentarzach swój adres zamieszkania,
I co???
Odwagi mają tyle co kot napłakał, nie jeden się zarzekał, że przyjedzie do Kielc i mnie "zajebie" a ja sobie czekam i czekam i jakoś nie mogę się doczekać:))
ahhh Ci gimnazjaliści....
Opublikowano

Kielce są w porządku :)
No, ale poczekamy, zobaczymy. Aczkolwiek chętnie już bym się tej moderacji pozbył. Może wejdzie ktoś za mnie?
Bo jak mi przyjdzie znowu wysłuchiwać życiowych historii o zaglądaniu w kratery i nurkowaniu w oceanach to się porzygam. Ciekawe, gościu chwali się czy żali?

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


niestety komentarze pewnych osób pod wierszami w dziale Z są poniżej krytyki.Dlatego przeniosłam wiersz do sąsiedniego działu.Pytam jedynie jak długo Administracja będzie tolerowac chamskie komentarze w tym dziale?Każda krytyka może się obyc bez zbędnych epitetów.Kulturalny człowiek potrafi odróżnic krytykę od chamstwa.

Opublikowano

Chamstwo to jest coś takiego:

Michał, przyszedl do MNIE mail, ktory chyba jest jakąs groźbą do
Ciebie, przesylam Ci to jak jest, i - UWAZAJ NA SIEBIE
ściskam
...

przyszlo to z adresu:

"viki0" ;

Krzywak ja do ciebie się wybiorę i w suce z kolegami poczekam albo na tej
Brackiej 15 albo na św Tomasza 30. Twoją mordę znam i tą łysą pałę.
Ostrzegałem i ciebie i Sztuczkę by nick Anubis znikł. Teraz poznasz
zasady życiowe chami i świnio PRL- owska. Ja Bukowski nie jestem i
dotrzymuję obietnic. Podjadę z Warszawy dostaniesz w pierdol od
mundurowych i się nauczysz. Masz pojebaną osobowość a taki z ciebie
poeta jak i z Bukowskiego buraku krakowski. Nikt tobie nie pomoże i twoim
koleżkom. W imię prawa dostaniesz od mundurowych. Do zobaczenia synku
SB-eka. Anubis

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Miałem cos podobnego, ale to było już dawno
i nie mogę tego odtworzyć ze skrzynki..
...hehehe
Gimnazjum Panie Michale, to jest Gimnazjum,
a gówniarzami nie ma się co przejmować..
zdrówka życzę.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dla mnie nie jest Z szczytem marzeń a w tej sytuacji żenada zabieram swój wiersz z Z przenoszę do P i lekceważę Z
jak mogą osoby które nie piszą wierszy rymowanych oceniać i decydować kto ma ma być a kto nie

pozdrawiam

Jak zwykle pan błądzi... :)
Moją pierwszą myślą po zostaniu moderatorem, było dokoptowanie do składu oceniającego fachowca "od rymów", który uzupełniłby go wiedzą i czuciem tematu, bo to faktycznie nie moja bajka. O pomoc została poproszona p. Alicja Wysocka. Odmówiła. Cóż, łatwiej o stu narzekających, niż o jednego do konkretnej pracy ;) A gdyby tak zamiast żenadować, zabierać, lekceważyć i oburzać się, zaopiekował się pan tą grupą piszących ? Byłby to dowód, że nie przemawia za panem frustracja i uprzedzenia, lecz troska o kształt i wartość portalu. Czy można na pana liczyć ?


Jeśli wolno, podpisuję się pod słowami a. barycza obiema rękoma.
może jak przejdę emeryturę za parę lat
w tej chwili prowadzę czynne życie zawodowe i jak państwo zauwazyliście prze pół roku mnie nie było. Od kwietnia znowu praca i zniknę na jakiś czas
Jesli powiem że gdyby ktoś 10 lat temu powiedział mi, że będę pisał to jak to ujął J. Jankowski w przedmowie mojego tomiku turlałbym się ze śmiechu - a jednak stało się ta "choroba" trwa.
Mimo, że dużo czytam nie nadrobię pewnych zaległości dlatego też piszę "sprawnie" i będę tak pisał wzorując się na J. Przyborze, A. Waligórskim czy Kaczmarku dla których w trakcie tej zabawy słowami a w tle przewijaja się ważne problemy.
Proszę nie brać tego za złośliwość ale dla mnie to co w Z uprawiacie to w większości proza poetycka a nie poezja. Uważam, dobry że wiersz wolny napisać jest bardzo trudno. Odpowednio podana myśl musi grać z klimatem metafor i lapidarnością tekstu, a nie może być tylko rebusem. Bliski tego ideału jest T. Hutkowski.
Ja się nie oburzam alekceważę tylko dział a nie ludzi w nim piszących.
Bo sposób jaki pan wywalił Marka, pozwala przypuszczać, że za chwilę spotkałoby np mnie. Chciałem pana pozbawić tej przyjemności.
Powracając do sprawy Marka uważam, że powinien zostać natychmiast przywrócony (doskonale panuje nad piórem i olbrzymia wiedza , której zazdroszczę). Wiersze napisane dobrze a, że treść nam nieodpowiada to co innego - wolno jemu opisywać swoje stany, wywalać emocje i frustracje bo nie oszukujmy się dla wielu tutaj,to pisanie, to psychoterapia.
dzięki za zaufanie i pozdrawiam

Może to pana zdziwi, ale ja również prowadzę czynne życie zawodowe ;)
Nie szukałem porady kanapowego kibica, ale kogoś, kto oprócz kwękania, ma do zaoferowania również własny czas i chęci, kogoś, kto przekłada własne słowa na konkretne działania. Nie ma żadnej "sprawy Marka". Jest jedynie słaby autor (jeden z wielu) z problemami emocjonalnymi, dla którego nie widzę miejsca w dziale Z. Temat uważam za zamknięty.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Wywołano mnie do tablicy, więc jestem.
Z perspektywy czasu, widzę, że podjęłam intuicyjnie jednak słuszną decyzję.
Skoro najlepszemu z rymujących poetów, zabrano dostęp do Z-ki, to nie ma o czym rozmawiać.
W jakim klimacie układałaby się współpraca z Administracją?

Zazdroszczę wiedzy i pióra panu Sokratexowi i paru innym poetom.
Wymówiłam się brakiem czasu, to prawda lub jej część.
Nie chcę przykładać ręki do podpalania stosu na którym niczym czarownicy mają spłonąć zdolni, piszący rymem. Dobra poezja sama się obroni. Z powodzeniem broniła się przez setki lat i nadal najlepiej sprzedaje się klasyka.
Tak i ja, ja pod poduszkę na dobranoc, wciąż wolę Tuwima, Asnyka, Leśmiana czy Staffa.

Pozdrawiam serdecznie.

Równie intuicyjnie wyczuwałem, że trudno będzie znaleźć kogoś, kto potrafi wznieść się ponad poziom towarzysko - adoracyjnego grajdołka. Zgadzam się z panią, "nie mamy o czym rozmawiać". Histeryczne kreowanie podpalanych stosów i rymowanej martyrologii, utwierdza mnie w przekonaniu, że powinniśmy pozostać na swoich miejscach, pani z poduszką na dobranoc, ja z konkretami...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Wywołano mnie do tablicy, więc jestem.
Z perspektywy czasu, widzę, że podjęłam intuicyjnie jednak słuszną decyzję.
Skoro najlepszemu z rymujących poetów, zabrano dostęp do Z-ki, to nie ma o czym rozmawiać.
W jakim klimacie układałaby się współpraca z Administracją?

Zazdroszczę wiedzy i pióra panu Sokratexowi i paru innym poetom.
Wymówiłam się brakiem czasu, to prawda lub jej część.
Nie chcę przykładać ręki do podpalania stosu na którym niczym czarownicy mają spłonąć zdolni, piszący rymem. Dobra poezja sama się obroni. Z powodzeniem broniła się przez setki lat i nadal najlepiej sprzedaje się klasyka.
Tak i ja, ja pod poduszkę na dobranoc, wciąż wolę Tuwima, Asnyka, Leśmiana czy Staffa.

Pozdrawiam serdecznie.

Równie intuicyjnie wyczuwałem, że trudno będzie znaleźć kogoś, kto potrafi wznieść się ponad poziom towarzysko - adoracyjnego grajdołka. Zgadzam się z panią, "nie mamy o czym rozmawiać". Histeryczne kreowanie podpalanych stosów i rymowanej martyrologii, utwierdza mnie w przekonaniu, że powinniśmy pozostać na swoich miejscach, pani z poduszką na dobranoc, ja z konkretami...

Nie tylko powinniśmy pozostać na swoich miejscach, ale również szanować odmienne upodobania literackie..
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Wywołano mnie do tablicy, więc jestem.
Z perspektywy czasu, widzę, że podjęłam intuicyjnie jednak słuszną decyzję.
Skoro najlepszemu z rymujących poetów, zabrano dostęp do Z-ki, to nie ma o czym rozmawiać.
W jakim klimacie układałaby się współpraca z Administracją?

Zazdroszczę wiedzy i pióra panu Sokratexowi i paru innym poetom.
Wymówiłam się brakiem czasu, to prawda lub jej część.
Nie chcę przykładać ręki do podpalania stosu na którym niczym czarownicy mają spłonąć zdolni, piszący rymem. Dobra poezja sama się obroni. Z powodzeniem broniła się przez setki lat i nadal najlepiej sprzedaje się klasyka.
Tak i ja, ja pod poduszkę na dobranoc, wciąż wolę Tuwima, Asnyka, Leśmiana czy Staffa.

Pozdrawiam serdecznie.

Równie intuicyjnie wyczuwałem, że trudno będzie znaleźć kogoś, kto potrafi wznieść się ponad poziom towarzysko - adoracyjnego grajdołka. Zgadzam się z panią, "nie mamy o czym rozmawiać". Histeryczne kreowanie podpalanych stosów i rymowanej martyrologii, utwierdza mnie w przekonaniu, że powinniśmy pozostać na swoich miejscach, pani z poduszką na dobranoc, ja z konkretami...

Nie tylko powinniśmy pozostać na swoich miejscach, ale również szanować odmienne upodobania literackie..

Zgadzam się z panem, ale nie rozumiem dlaczego uszczęśliwia mnie pan tym truizmem...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Wywołano mnie do tablicy, więc jestem.
Z perspektywy czasu, widzę, że podjęłam intuicyjnie jednak słuszną decyzję.
Skoro najlepszemu z rymujących poetów, zabrano dostęp do Z-ki, to nie ma o czym rozmawiać.
W jakim klimacie układałaby się współpraca z Administracją?

Zazdroszczę wiedzy i pióra panu Sokratexowi i paru innym poetom.
Wymówiłam się brakiem czasu, to prawda lub jej część.
Nie chcę przykładać ręki do podpalania stosu na którym niczym czarownicy mają spłonąć zdolni, piszący rymem. Dobra poezja sama się obroni. Z powodzeniem broniła się przez setki lat i nadal najlepiej sprzedaje się klasyka.
Tak i ja, ja pod poduszkę na dobranoc, wciąż wolę Tuwima, Asnyka, Leśmiana czy Staffa.

Pozdrawiam serdecznie.

Równie intuicyjnie wyczuwałem, że trudno będzie znaleźć kogoś, kto potrafi wznieść się ponad poziom towarzysko - adoracyjnego grajdołka. Zgadzam się z panią, "nie mamy o czym rozmawiać". Histeryczne kreowanie podpalanych stosów i rymowanej martyrologii, utwierdza mnie w przekonaniu, że powinniśmy pozostać na swoich miejscach, pani z poduszką na dobranoc, ja z konkretami...

Nie tylko powinniśmy pozostać na swoich miejscach, ale również szanować odmienne upodobania literackie..

Zgadzam się z panem, ale nie rozumiem dlaczego uszczęśliwia mnie pan tym truizmem...
nie wszystkie pytania zasługują na odpowiedz.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Leszczym Nie wiem czy dobrze zrozumiałem... Ale Dicka szanować należy. Tu przed chwilą rozmawiałem z kolegą @Simon Tracy. I też opowiada, że się wycofał ze świata na ile to możliwe. Taka wewnętrzna emigracja. Mnie akurat na ten moment nie stać na takie rozwiązanie, ale może kiedyś... Dzięki za podzielenie się swoją perspektywą.
    • @Natuskaa

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Buch!    Rach!   Ciach!   Maszyna  Czy strach?   I życie ukryte  Za zasłoną świadomości    Bo czas nie ma  Dla nikogo litości    Gdy pędzi za nieznanym 
    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...