Samozdrada

[Pociągowy Poeta]

Samozdrada

W chwili usnąłem
Utknąłem
I ziemia zatrzęsła się
Pod naporem jego stąpania
Ściany waliły się
A ja utknąłem

Usnąłem przecież
I kolory wstąpiły
Piedestał Twój zmalał
A wydłużył członek
Z natchnieniem chłonąłem promienisty ból
Bo w końcu waliły się
Waliły

Ten strach, którego nie było
Tylko niepewność, czy tak można
Czy wypada, czy to jednak złe
A może trochę
Na spróbowanie, by głód zaspokoić
I na smak, by pragnienia się pozbyć

Więc usnąłem
I waliły się
Waliły
A ja utknąłem
Próbując samorozgrzeszenia
Przyjmując ciało Swe i Twe jak komunię

[Mariusz_Sukmanowski]

Sądząc po "pseudo" autora chodziło o jakiś stukot?
Dodałbym "samozdrada" jeszcze ze dwa razy i zmienił czas w słowie "waliły się" na: wali się, ( ważne - z dużej litery) i oczywiście liczbę.
pozdr

[Sylwester_Lasota]

byłem, czytałem i nawet rozumiem, co ostatnio rzadko mi się zdarza :)))
pozdrawiam i do poczytania :)

[Pociągowy Poeta]

dziękuję bardzo :)
cieszy mnie wielce zrozumienie
czegóż chcieć więcej? :)