Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

romanca o przystanku

Wiktor Goriaczko
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Wiktor Goriaczko

Wiktor Goriaczko

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

zawiany przystanek drzemał przystrojony w żółć
liści brzozy co rosła obok mimo woli
ty byłaś odlana w brązach płaszcza jesieni
a miejski autobus barwy czerwonej znowu
spóźniał się pedantycznie nieobowiązkowy

nagle spojrzeliśmy na siebie jednocześnie
nie było gdzie uciec wzrokiem dziko spłoszonym
przez wieczorny październik który zorzą płonął
niebo runęło nam na głowy zamroczyło
zrobiło się cieplej od uczuć niecierpliwych

`według rozkładu powinien zaraz nadjechać`
palnąłem bez zastanowienia w twoją stronę
odpowiedziałaś uśmiechem który szarugę
rozświetlił - zrozumiałem że zaczął się romans
nieoczekiwanie przetrwał już kilka dekad

2008

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Rafael Marius
      Na niebie weneckim

      Przez Rafael Marius · Opublikowano

      @Ewelina   Dużo psychologii się uczyłem i wciąż to robię, bardzo pomaga w zrozumieniu bez względu na płeć. Też pracowałem jako grupowy terapeuta przez 5 lat prawie wyłącznie z kobietami. Przez to lepiej ogarniam damską psychikę niż męską. Mam większe doświadczenie. Tyle się nasłuchałem.   Na tych sprawach związanych z nałogami się nie znam, a te dotyczą jednak przeważnie mężczyzn. To już zupełnie inny dział. Generalnie to wielu spraw u mężczyzn nie pojmuje, bo ja zupełnie takich nie mam zatem przez porównanie nie da rady, a doświadczenie kontaktów mam niewielkie. Poza tym panowie raczej sobie wzajemnie za dużo się nie zwierzają.   Teraz dużo się o tym mówi, że jak facet ma jakiś problem emocjonalny to nie ma z kim pogadać. Pewnie statystyki znasz 80% samobójstw to mężczyźni. Tak się często kończy.
    • Dekaos Dondi
      Piosenka Tańczona

      Przez Dekaos Dondi · Opublikowano

      @Wędrowiec.1984 ↔Dzięki za poparcie:)↔Czy 1984→to z związku z książką? Pozdrawiam:)
    • Nefretete
      Atawistyczne Szepty Dziedzictwa Wyłania Myślami z Przestrzeni

      Przez Nefretete · Opublikowano

      /Krótka notka na temat wiersza: Wiersz zacząłem pisać pod koniec lipca 2023 roku. Nie został ukończony z powodu braku dostatecznej energii, którą wówczas nie dysponowałem. Żeby dokończyć wiersz, musiałem gromadzić nowe pokłady energii. W końcu udało się to — dzięki nim i trwającej trajektorii w dniu 6 lutego 2025 roku. Całość przedstawiam z załącznikiem muzycznym, dopełniając wartość — wtedy w innej odsłonie utwory: 'Goodbye Supernova — Joe Satrani' 'Autumn Rain — Stive Morgan' Pozostawiam wybór czytelnikom/ _______________________________________         _______________________________________ (Proza wierszowana) _______________________________________________   Są tu wiersze, które ciężko złapać; zwłaszcza po pobudce — na początku echo ich słów badałem, cały czas zamazane przestrzenią w talerzu; wciąż trwając, tylko dziąsła czuję bez zębów, wybiciem miłości Muszę jeść, bo zupa się oddala Przed skokiem, cóż: gorzka czekolada pomaga — odnawia trajektorię No i co? W pełni Ciało na theta; Energią za tablice wystawia! Za twój egzamin myśli przestrzeni Matryca chcąc zintegrować jedną gęstość zaludnienia jako zespół, by przyczynić jedność do działania Nie wiem, Boże! Co mam im pokazać? (...) Wskaż kondycję planet kodem pasma; wolną wolą przez nośnik ekspresji — przeciwko trwonieniu, każdym ludziom Albowiem ten system, bez tu presji; wszystkie złoża chce ukierunkować macaniem obu pól, z wydobyciem Dopowie dosadnie — złota brakuje Władza plądrowała z waszych dłoni Ważniejszy nośnik uczuć na palcach symbol miłości zatraca z jądra Ziemi już czas najwyższy odda cześć; szczątkami atawizmu ruchome ucho — ciągle słyszące jej jęki
    • Jacek_Suchowicz
      My i horyzont

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      to tajemnica naszych serc czy w znowu lato nich zakwitło  gdy nieuchwytne chwycimy wnet i przekroczymy ten nasz horyzont :))
    • violetta
      Z kwitnienia

      Przez violetta · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz do jesiennego jeszcze brakuje:) chociaż słucham dziś piosenki S. Celińskiej:)   @Rafael Marius będzie w jakimś kabarecie :) wszystkim po trochu:)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...