Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Przez sen czuję jak ktoś wbija mi szpilki w okolice obojczyków
Ból, najokrutniejszy budzik
Krew pozostawia niesmak w ustach
W żołądku pływają
Martwe muchy
Błędnie wzięte za motyle

Czołgając się do łazienki
W świetle rzucanym przez okrągły księżyc w kolorze kości
Zastanawiam się, czy to ty, Boże
Podałeś mi na obiad
Złe owady

Opublikowano

jako młody człowiek popełniłem grafikę przedstawiającą skąpo odzianego mężczyznę uzbrojonego w maczugę i stojącego nad drugim, w podobnym stroju, leżącym z roztrzaskaną głową, w kałuży krwi, u jego stóp. scenkę umieściłem w rajskim ogrodzie i podpisałem: A Pan Bóg płacze....
pokazałem grafikę mojej, około dziewięćdziesięcioletniej wówczas, babci. popatrzyła, pokiwała głową i powiedziała:
- Pan Bóg nie może płakać. Jest Duchem, nie ma oczu.
rysunek został, babci dawno już nie ma, ale muszę przyznać, że czegoś mnie nauczyła :)))
to na pewno nie On podał peelce zatruty pokarm :)))
pozdrawiam serdecznie i do poczytania :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dla mnie, nadmiar słów.. pierwszy wers I- szej oraz drugi wers II- giej, za szczegółowo...
usunęłabym Boga, zachowując max z treści, może tak.?
Łucjo, wybacz cięcia, ucięłam jedno "się", były blisko siebie.
Pozdrawiam.

przez sen czuję
jak ktoś wbija szpilki
najokrutniejszy budzik
pozostaje niesmak w ustach
w żołądku martwe muchy

w świetle księżyca
czołgam się do łazienki

czy to ty
podałeś mi złe owady

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97Patrzysz życzliwym okiem, dziękuję :) Czuję i widzę :)
    • @Berenika97 Duszko, jak ja lubię Twoje "gadulstwo" pod wierszami - jest zawsze na temat, zawsze do rzeczy, układne jak bukiety. Przykładasz się prawdziwie  poetyckim sercem, dziękuję :)
    • @Toyer Bóg pokarał świat Adamem – mężczyzną, co milczał, gdy Ewa wyciągała dłoń, nie pytał, nie wątpił, nie czuł nawet winy, posłuszny jak cień, bezmyślny jak manekin. To nie jabłko zgubiło nam Eden, lecz brak słów, gdy trzeba było mówić. Adam stał się niemą, potulną figurą, świadkiem, nie uczestnikiem w dramacie Bożym. Więc może to kara – nie za ciekawość, lecz za obojętność, bierność, za strach, za milczenie, gdy inni popełniają błędy, za życie, w którym sami siebie wyrzekamy .
    • @Alicja_Wysocka Wszystko już zostało powiedziane wcześniej. Twój wiersz o naturze tworzenia jest genialny. Cierpienie może stać się siłą napędową dla sztuki a paradoksalnie - szczęście można znaleźć w samym trudzie tworzenia. Podoba mi się opis tworzenia. Surowcem nie jest nic pięknego ani solidnego - lecz"porwane pajęczyny" - coś ulotnego i zniszczonego. A drugim składnikiem "tęsknota śródniebna" czyli wzniosła. I z tego klecisz (jak rzemieślnik) coś cudownego i to jest dar dla drugiej osoby. Ale puenta zaskakuje - to jest bardziej potrzebne twórcy. Może to terapia? No i opisuję Ci Twój wiersz, muszę chyba z tym skończyć, bo moje "gadulstwo" już mnie samą denerwuje. Ale czytając piękny wiersz czy tekst nie mogę się powstrzymać. :) A Twój jest rewelacyjny! :)
    • @Alicja_WysockaMoże Ty nie wiesz, czy "pięknie", ale ja wiem, że "pięknie". I nie chowaj się, tylko pisz i eksperymentuj, bo świetnie Ci to wychodzi. Pozdrawiam. :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...