Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

O zmroku


Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




jeżeli coś jeszcze może przebić oną poezję, to już tylko słupki drogowe, a tym dorównać nie jest łatwo, autorka owo apogeum ma już w zasięgu intelektualnym...

czytelnik musiał się bardzo sprężyć
by napisać tak błyskotliwy komentarz

pozdrawiam
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





żyletki zębów tną
ostro
do odpływu


Witam, miłego dnia i pozdrawiam :)

No nie. Zaręczam, mam wyobraźnię, ale gardziel czaszki i krwiobieg wody, to dla mnie delikatnie mówiąc, przesada. A jakie to są owe palczaste oczodoły?, bo nijak nie potrafię tego zobrazować.
Ale pewnie znajdą się amatorzy rozwalonego mózgu z którego leci nic innego tylko woda.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

A ja uważam, że są takie sytuacje, zwłaszcza po zmroku, kiedy człowiek wcale nie musi sobie wyobrażać, a widzi (oczami napięcia, niebezpieczeństwa, czy strachu) to, czego sobie nawet nie mógłby wyobrazić. Cóż zrobić, taka też jest/bywa rzeczywistość. Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





żyletki zębów tną
ostro
do odpływu


Witam, miłego dnia i pozdrawiam :)

No nie. Zaręczam, mam wyobraźnię, ale gardziel czaszki i krwiobieg wody, to dla mnie delikatnie mówiąc, przesada. A jakie to są owe palczaste oczodoły?, bo nijak nie potrafię tego zobrazować.
Ale pewnie znajdą się amatorzy rozwalonego mózgu z którego leci nic innego tylko woda.

żadna przesada - uwielbiam
w wulkanie nurkować - wciąż
czuję się świeżo

pozdrawiam

P.S. można ze mną ponurkować
zapraszam :)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie ma we mnie strachu ani o zmroku
ani po zmroku - gołymi rękoma chwytam duchy
te patrzą na mnie wielkimi oczyma potem
kurczą się i znikają a ja mam
święty spokój :)


i wiem jedno -
nie ma słów które
w pełni zdołałyby wyrazić moje
myśli uczucia
zatem

nie przepraszam ale za
(wszystko) po stokroć dziękuję

pozdrawiam




Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Czytelniczko proszę o zachowanie spokoju a przede wszystkim
o kulturalne zachowanie w stosunku do mnie wtedy
na pewno odpowiem

niemniej jednak...
"palczaste oczodoły"
to oksymoron

wiersz nie należy do zbyt skomplikowanych
raczej jest prosty wystarczy tylko chcieć go zrozumieć

proszę przeczytać wiersze : "W oceanie", "Ośmiornica"
i na końcu "O zmroku" to ich cd.
Pod wierszem "W oceanie" dość obszernie
wypowiedziałam się na temat mojej poezji

Uważam jednak że nikt nikogo nie nauczy rozumieć wiersze innych
bo albo się je samemu rozumie albo nie
często pomocne są: dobre chęci wyobraźnia intuicja

pozdrawiam


Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

W dalszym ciągu nie wyjaśniła Pani co mają znaczyć palczaste oczodoły.
Biały murzyn to np. oksymoron /człowiek, który ma białą skórę i należy do cywilizacji ludzi wolnych, spełnia funkcję niewolnika, a niewolnikami są zazwyczaj murzyni/ ale palczaste oczodoły? Chyba Pani raczy żartować.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tutaj nie ma możliwości porozumienia. Pani autorka nie wie, co to jest oksymoron, aczkolwiek ma wrażenie, że wie. Jedyny oksymoron tutaj to zużyty po raz 3000 to:
"ognisty strumień"
aczkolwiek aktorka chętnie zapożycza się od innych.
"palczaste oczodoły" to efekt komicznego pojmowania tekstu jako danego od boga przesłania, za którym czytelnik powinien palić kadzidła, wzdychając, jakie to nie cudowne. Niestety, odbiorca widząc coś, co jest na dobrą sprawę spapraniem polskiego języka, coś, co obraża jego inteligencje, wyraża swój sprzeciw. No i wtedy autorka wytacza ciężkie działo, że to ona się zna, a czytelnik nie, tym samym udowadniając,że o poetyce nie ma najmniejszego pojęcia. Mam nadzieję, że ta pani nie uczy w szkole, a po prostu zabija swój czas udając, że tworzy poezje. Szkoda, że trafiło na nas, ale jakoś to przeżyjemy. Przynajmniej jest beka i jest się z czego pośmiać.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tutaj nie ma możliwości porozumienia. Pani autorka nie wie, co to jest oksymoron, aczkolwiek ma wrażenie, że wie. Jedyny oksymoron tutaj to zużyty po raz 3000 to:
"ognisty strumień"
aczkolwiek aktorka chętnie zapożycza się od innych.
"palczaste oczodoły" to efekt komicznego pojmowania tekstu jako danego od boga przesłania, za którym czytelnik powinien palić kadzidła, wzdychając, jakie to nie cudowne. Niestety, odbiorca widząc coś, co jest na dobrą sprawę spapraniem polskiego języka, coś, co obraża jego inteligencje, wyraża swój sprzeciw. No i wtedy autorka wytacza ciężkie działo, że to ona się zna, a czytelnik nie, tym samym udowadniając,że o poetyce nie ma najmniejszego pojęcia. Mam nadzieję, że ta pani nie uczy w szkole, a po prostu zabija swój czas udając, że tworzy poezje. Szkoda, że trafiło na nas, ale jakoś to przeżyjemy. Przynajmniej jest beka i jest się z czego pośmiać.

ale się znawca poezji rozpisał
ośmiesza tu pan siebie nie mnie

nie ma pan wyjścia - trzeba po prostu przeboleć
te moje wiersze to tyle

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Piękny wiersz. Wiele rozterek w nim. Dla siebie wybieram powolne zanurzanie się romantyzmu w niszczących warstwach czasu, odchodzenia w cień wartości w jakie wierzę i w jakich wzrastałem.
    • @Ewelina   Dużo psychologii się uczyłem i wciąż to robię, bardzo pomaga w zrozumieniu bez względu na płeć. Też pracowałem jako grupowy terapeuta przez 5 lat prawie wyłącznie z kobietami. Przez to lepiej ogarniam damską psychikę niż męską. Mam większe doświadczenie. Tyle się nasłuchałem.   Na tych sprawach związanych z nałogami się nie znam, a te dotyczą jednak przeważnie mężczyzn. To już zupełnie inny dział. Generalnie to wielu spraw u mężczyzn nie pojmuje, bo ja zupełnie takich nie mam zatem przez porównanie nie da rady, a doświadczenie kontaktów mam niewielkie. Poza tym panowie raczej sobie wzajemnie za dużo się nie zwierzają.   Teraz wiele się o tym mówi, że jak facet ma jakiś problem emocjonalny to nie ma z kim pogadać. Pewnie statystyki znasz 80% samobójstw to mężczyźni. Tak się często kończy.    
    • @Wędrowiec.1984 ↔Dzięki za poparcie:)↔Czy 1984→to z związku z książką? Pozdrawiam:)
    • /Krótka notka na temat wiersza: Wiersz zacząłem pisać pod koniec lipca 2023 roku. Nie został ukończony z powodu braku dostatecznej energii, którą wówczas nie dysponowałem. Żeby dokończyć wiersz, musiałem gromadzić nowe pokłady energii. W końcu udało się to — dzięki nim i trwającej trajektorii w dniu 6 lutego 2025 roku. Całość przedstawiam z załącznikiem muzycznym, dopełniając wartość — wtedy w innej odsłonie utwory: 'Goodbye Supernova — Joe Satrani' 'Autumn Rain — Stive Morgan' Pozostawiam wybór czytelnikom/ _______________________________________         _______________________________________ (Proza wierszowana) _______________________________________________   Są tu wiersze, które ciężko złapać; zwłaszcza po pobudce — na początku echo ich słów badałem, cały czas zamazane przestrzenią w talerzu; wciąż trwając, tylko dziąsła czuję bez zębów, wybiciem miłości Muszę jeść, bo zupa się oddala Przed skokiem, cóż: gorzka czekolada pomaga — odnawia trajektorię No i co? W pełni Ciało na theta; Energią za tablice wystawia! Za twój egzamin myśli przestrzeni Matryca chcąc zintegrować jedną gęstość zaludnienia jako zespół, by przyczynić jedność do działania Nie wiem, Boże! Co mam im pokazać? (...) Wskaż kondycję planet kodem pasma; wolną wolą przez nośnik ekspresji — przeciwko trwonieniu, każdym ludziom Albowiem ten system, bez tu presji; wszystkie złoża chce ukierunkować macaniem obu pól, z wydobyciem Dopowie dosadnie — złota brakuje Władza plądrowała z waszych dłoni Ważniejszy nośnik uczuć na palcach symbol miłości zatraca z jądra Ziemi już czas najwyższy odda cześć; szczątkami atawizmu ruchome ucho — ciągle słyszące jej jęki
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...