Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

reszta mojego ciała
schodzi na ziemię
dotykam zapachu obok
nie powstrzymując krzyku

zdejmij żałobę z twarzy
żyję
i mam ochotę na seks
czerwonymi obcasami miażdżysz
co zmartwychwstaje
czuję
nie będziesz ostatnią kobietą
z którą dałem radę się kochać
będziesz nową

dam radę
ukołysać twój niepokój
zasłaniam oczy jak dziecko
myślę że nie dostrzeżesz w nich niepewności

Opublikowano

To nietuzinkowy pomysł:-)

Wersja Mithotyna jest dobra, choć nie wiem, czy nie poszłabym dalej.


reszta mojego ciała
schodzi na ziemię

zdejmij żałobę
żyję i mam ochotę na seks
czerwonymi obcasami
miażdżysz zmartwychwstałe

nie będziesz ostatnią kobietą
z którą dałem radę się kochać
raz jeszcze ukołyszę twój niepokój

odwracam oczy w nadziei
że nie dostrzeżesz niepewności


Proszę o wybaczenie. Wiersz wart jest rozważań. Absolutnie nie twierdzę, że Twoja wersja jest niedobra (przepraszam za tykanie, ale co tam:-))). Nie byłaby wtedy warta analizy.

I jeszcze jedno - proszę, zerknij, jak wiele zainteresowania i komentarzy jest pod dobrym tekstem. Jak ten, na przykład. I inne, z których wiele lubię i cenię.

Natomiast - ilu "czytelników" ma nasza ulubiona nauczycielka z Sułkowic? To żałosne.

Dyskusja z tą panią mija się z celem. Przypuszczam, że ona jest tym zachwycona; pasie się tandetą i rozgardiaszem.

Czy warto ją wzmacniać? Nie. Niech kocha siebie i swoją "poezję". To choroba.

Będę nieustannie zniechęcała do dyskusji z nią.

Pozdrawiam, doceniając Twoje, Wawrzynku, zaangażowanie. Elżbieta.

Opublikowano

Ależ "tykaj, tykaj" :) Elu.
Ja mam , chyba dobry zwyczaj, wracania do swoich tekstów. I zawsze jeszcze coś tam wymaga przemalowania. Poza tym czas daje inne spojrzenie na słowo.
Wiem, że mam tendencje do "przegadywania", tak więc Twoje słowo też wezmę na tapetę, kiedy do niego wrócę.

A co się tyczy wiadomej pani...no, cóż, ja z reguły mało komentuję. Cierpliwie znosiłam nazywanie przez nią, tego co podaje czytelnikowi, poezją...ale każdy ma jakąś wytrzymałość. Myślę, że na przyszłość lepiej nawet nie czytać i tyle.
Szkoda mi tylko tych biednych uczniów......................:(

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Werka1987                                                                                                         Pięknie uchwyciłaś to, co wiele osób zna z autopsji - gonitwę myśli, brak przełącznika „reset”. Ja zasypiam czasem na filmie, bo mój mózg dostaje zewnętrzny scenariusz, za którym może pójść, zamiast kreślić swoje. To jest jak podanie mu gotowej ścieżki, której już nie musi sam tworzyć. Stąd spokój i sen. Kiedy jestem sama, mój umysł zaczyna pisać własny film i ciężko go zatrzymać  :)
    • Takie myśli trudno odgonić, niektórzy maja swoje sposoby, myślenie o przyjemnościach, liczenie baranów, a najgorsze sa prochy na sen, od odtąd bez nich jeszcze gorzej. Pozdrawiam
    • @Werka1987 Natychmiast rozpoznawalny nastrój — pragnienie ucieczki w sen, uproszczenia, czułość dla własnego ciała — to działa i trafia. Obrazy są codzienne, ale intymne (pstryknięcie, kołdra, miękkie zanurzenie). Pozdrawiam:)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - też tak sądzę - trzeba cieszyć się każdą chwilą nie bać się losu                 co ma być to będzie - na tym polega życie -                                                                                             Pzdr.serdecznie. Witam - zgadzam się z tym co napisałaś w komentarzu - nie ma                czarno myśleć - dziękuje za przeczytanie -                                                                                         Pzdr.serdecznie. @huzarc - @Rafael Marius - dzięki - 
    • patrzę w dal  piękno zachwyca    chmury opierają się  o szczyty gór  dziś błękit bez jednej chmurki  wracają wspomnienia  nastrój jak bank pamięci    kiedyś  i Rysy i Giewont i Kasprowy  bywało zmyły pot deszczem  surowy czas zdobywania  nie tyłko...nieba    trud daje owoce  dziś mogę się nimi delektować    patrzę w dal  piękno zachwyca    wczoraj siada koło mnie  nie muszę się go wstydzić  prezentuje się jak ja  uśmiechnięte zadowolone  z minionego czasu  i tego co czeka    patrzę w dal  piękno zachwyca    9.2025 andrew  Wczoraj,Gubalówka jest perłą.  U jej stóp Zakopane i Tatry.   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...