Portret

[Dana_Podlewska]

promieniem słońca cię namaluję
na myśli płaszczyźnie
przejrzystej
tu narysuję łzy rannej rosy
a tam
lukrowany listek
bluszczem babiego lata
przeplotę
marzenia z biegnącą chwilą
i cię pochwycę
natchnienie ulotne
które się gdzieś zgubiłeś
kiedy już będę miała twój portret
to będę już wiedziała
kogo mam szukać
gdy pustka i smutek
tam gdzie jest miejsce twoje

[Zdzisław Antolski]

Hm, natchnienie jest rodzaju nijakiego, a nie męskiego, "to" natchnienie. Powinno być zatem "natchnienie ulotne, któreś mi się gdzieś zagubiło".

[Dana_Podlewska]

Szczera prawda. Powinno być. Powinno. Tylko często zdarza mi się jednak, że jest rodzaju męskiego. :) Co ja poradzę? :))

[Zdzisław Antolski]

A mnie rodzaju żeńskiego :)