***(odliczanie)

[Pan_Biały]

zaczynamy odliczanie
usta
gestykulacje
brak obrączki
zatrzymujesz się na chodzie

one idą i idą
mijają biurko na przykład ze Szwecji
oddalają się od światła (okna to widzimisię
z którym nie dyskutujesz) merytorycznie
kreślisz koła długopisem budujesz spirale
karuzele i znów koła tym razem olimpijskie
(sam nie wiesz dokąd cię to zaprowadzi) odliczanie

nie ma środka
nogi zostawiły kawał zdrowia
odchodzą
(właśnie wchodzą do windy)
chyba parter
chyba wyjście
ulica

dalej terytorium znaków zapytania

[Gość]

Jak dla mnie fajne i świetne. Dawno nie czytałem tutaj porządnego utworu i masz, tak znienacka.
Te koła z życia wzięte. Olimpijskie raczej mało komu grożą, pozostają spirale ale o nich rozwija następna strofa.
Odnośnie zakończenia - chciałoby się wierzyć: kto pyta nie błądzi.

[maria_bard]

Teksty tego Pana to nie "znienacka":-)

Każe pomyśleć, często wzusza, bywa nawet romantyczny:-).

Ten wiersz jest o przemijaniu i nieoznaczoności czasu. Jego zwykły pomiar bywa oszustwem i jest miarą nieudolności ludzkiej nauki. I stąd znaki zapytania...

Pozdrawiam Cię, r. Bardzo dobre!
E.

[Nata_Kruk]

Ciekawie jest, odliczanie, które, koniec końców, jest.. "terytorium znaków zapytania".. i to jest świetne.!
A treść, to kolejne, ważne dla Autora, "przsytanki".. spirale, karuzele, w których próbuje się odnależć.
"zatrzymujesz się na chodzie".. to mi tak troszkę.. wiesz, że próbowałam czytać, na głodzie,
ale tylko sobie, do ucha.
Pozdrawiam.

[Pan_Biały]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

spasiba za dobre słowo

[Pan_Biały]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

nie

[Pan_Biały]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dzięki Elu
pozdrawiam

[Pan_Biały]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

no właśnie próbuje się odnaleźć
dzięki eN
pozdrawiam