Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

...i najbardziej ofiarni pomagają bez rozgłosu. Niestety taki kraj, że bez pospolitego ruszenia trudniej się zmotywować do działania. To nie jest złe moim zdaniem, bo gorzej gdyby pozostawić potrzebujących na pastwę NFZ-towi. Jakaś prawda jednak tkwi w tym wierszu, ale jest zawsze druga strona medalu oraz "trzecia" bo przecież kanty są wszędzie

Opublikowano

Nie wiem , czy ze zbiórki się cieszyć czy tez nie, dlaczego ? dlatego że nie widziałam w moim szpitalu sprzętu - to po pierwsze , a po drugie kto doświadczył skorzystania ze sprzętu w razie potrzeby- gratuluję (oczekujemy na wizytę u specjalisty ooooO) !A co dopiero łoża na cokolwiek strasznego -wiem coś o tym!
Pomimo własnego postrzegania , wiersz na czasie i właśnie (może się mylę) miał wywołać NAS do tablicy!

Pozdrawiam autora !

Hania

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Haniu, są tacy, którzy twierdzą, że na orkiestrze najwięcej korzystają producenci sprzętu, którzy nie mogą go w żaden inny sposób sprzedać. A potem ten sprzęt, kupiony za grube pieniądze, wala się np. po piwnicy, bo akurat nie ma gdzie go wstawić. W ogóle, u nas żeby się leczyć, to trzeba mieć zdrowie.
Dziękuję i pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarcDziękuję :) Wiesz, to przedziwne uczucie, że najpierw prosisz o coś takiego, żeby tego nie było, żeby się tylko nie stało. A po pewnym czasie, prosisz o to, żeby koniecznie, żeby szybciej przyszło, to czego nie chciałam.  I to nie było działanie farmakologiczne, tzw. "głupiego Jasia", bo to dostaje każdy przed operacją. To było dużo wcześniej. Ale z daleka, wygląda tak, jakby człowiek nie wiedział sam, czego chce.
    • w galaktyce spiralnej        wirujesz myśli dostrzegam oczy jak gwiazdy            mgławica rozwiewa włosy wiatr słoneczny nie nachalnie         pieści twoje ciało w sukience z grawitacji           strunami zatrzymuje                czarna dziura czasoprzestrzeń zakrzywia     horyzont zdarzeń        nie wiem gdzie cię szukać w ciemnej materii kosmosu    punkt dostrzegam pulsuje     czasem zakrzywia   przestrzeń           wielki bum cię odradza      nagle znowu razem zjednoczeni   ponad szybkością     w supernowym błysku losu  roztańczymy cały kosmos               poza niemożliwości  uczuć zdarzeń        a ja szepcę kwantem światła     tyś jedyna osobliwość tyś wszechświatem            moich marzeń
    • @Wochen To porządkowanie bólu słowami jest odważne. Bo czasem, gdy wszystko się miesza i rozpada, właśnie takie krótkie nazwy uczuć potrafią pomóc nam stanąć na nogi.
    • @tie-break To bardzo piękny, mądry i cicho wzruszający wiersz. Czytając go, ma się wrażenie, jakbyśmy zaglądali komuś do chwili przed rozpoczęciem życia od nowa.
    • @Toyer Pięknie piszesz o nadziei — nie jako o cichym marzeniu, ale jako o czymś, co płonie i walczy. Ten czerwony kolor naprawdę tu działa — od razu czuć energię, zawziętość i siłę, która nie chce się poddać, nawet gdy już brakuje tchu.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...